معرفي نظام آموزشيِ جامع نگر به منظور رشد علميِ زنان مبتني بر آموزه‌هاي اسلام

اين سؤال اساسي مطرح مي شود كه اگر نظام آموزشي منحصرا جنسيتي (سنتگرا) و نظام آموزشي آندروژني (تجدد گرا) هر دو مردود است، نظام آموزشي جامع‌نگر و مطلوبي كه مطابق با ساختار اسلامي ايراني كشور ما باشد و موجبات دستيابي به پيشرفت را براي زنان جامعه فراهم آورد، چگونه نظامي خواهد بود؛ لذا به منظور ايجاد فهمي عميق و جامع از نظريات متفاوت در زمينه رشد علمي زنان و دستيابي به الگوي اسلامي ايراني پيشرفت، پس از جمع‌آوري تعدادي از آثار و منابعِ نظريه‌پردازان در اين حوزه به تحليل مضمون اين آثار پرداخته شده است. در اين روش، ابتدا قسمتهايي از متون منتخب، كه از زواياي گوناگون به رشد علمي زنان پرداخته است، استخراج شد؛ سپس، عبارتي كه نماينده مفهوم آن قسمتها باشد با عنوان شناسه اوليه، شناسه گذاري شد. در ادامه شناسه‌هاي انبوه اوليه در قالبها و عناوين كلي به صورت شناسه‌گذاري ثانويه قرار گرفت و تلخيص گرديد؛ پس از پايان اين مرحله، شناسه‌گذاريهاي ثانويه در قالبها و عناويني بمراتب كلي‌تر به صورت شناسه‌گذاري نهايي قرار گرفت. بر پايه شناسه‌بنديهاي نهايي در مي‌يابيم كه ديدگاه اسلام بر ‌يكسان بودن ارزش زنان با مردان با وجود داشتن حقوق و تكاليف مشابه و متفاوت در پيشگاه الهي مبتني است. اصل وجود دو بعدِ انساني و جنسيتي در همه افراد، موجب مي‌شود تا بر همين پايه، اولا در ابعاد انساني و مشترك زنان و مردان، علوم و دروس ِمشتركي بين دو جنس آموخته شود و ثانيا در بعد جنسيتي مخصوص به هر جنس نيز، علوم و دروس ِهر جنس به تفكيك به هر گروه جنسي آموخته شود. هم‌چنين در بعد جنسيتي بايد توجه كرد كه اين تفاوتها بايد مكمل يكديگر باشد و نهاد واحدي بايد براي برنامه‌ريزي و تعيين وظايف و حقوق جنسيتي دو جنس وجود داشته باشد.