تاثير آموزش پيشگيري از پوكي‌ استخوان برآگاهي، نگرش و رفتار دانش‎آموزان دختر نوجوان شهر كرمانشاه

The Effect of Osteoporosis Prevention Education on Knowledge, Attitude and Behavior of Adolescent Female Students in Kermanshah, Iran

سابقه و هدف: پوكي استخوان يك اختلال متابوليك استخواني شايع در زنان به شمار مي‌رود. آسان ترين و ارزان ترين راه مقابله با اين بيماري پيشگيري اوليه است، لذا آموزش عوامل خطر و رفتارهاي پيشگيرانه در سال هاي نوجواني اهميت زيادي دارد. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير آموزش پيشگيري از پوكي استخوان بر آگاهي، نگرش و رفتار دانش‎آموزان دختر دركرمانشاه صورت گرفت. مواد و روش‌ها: مداخله ‌نيمه تجربي حاضر بر روي 118 دانش آموز دختر شهر كرمانشاه در سال 1393 انجام شد. شركت كنندگان با نمونه گيري خوشه اي از مدارس راهنمايي ناحيه سه شهر انتخاب شدند و به‎صورت تصادفي در دو گروه آزمون (53 نفر) و كنترل (65 نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه اي چهاربخشي شامل مشخصات جمعيت‌شناختي، آگاهي، نگرش و رفتار در زمينه پيشگيري از پوكي استخوان بود. داده‌ها قبل و يك ماه بعد از مداخله آموزشي با استفاده از نرم‎افزار SPSS-19 و آزمون‌هاي تي‌مستقل، تي‌زوجي، كاي دو و همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: ميانگين نمره آگاهي، نگرش و رفتار در گروه آزمون و كنترل در قبل از مداخله تفاوت معني‌دار نداشت (05/0 < P). پس از اجراي برنامه آموزشي، ميانگين نمره آگاهي (024/0P=) و نگرش (003/0P=) افزايش معني‌داري در افراد گروه آزمون نسبت به گروه كنترل نشان داد، اما ميانگين نمره رفتار در دو گروه اختلاف معني‌داري نداشت (086/0P=). نتيجه‌گيري: آموزش در زمينه پيشگيري از پوكي ‎استخوان باعث افزايش آگاهي و نگرش دانش آموزان دختر در كرمانشاه گرديد ولي منجر به تغيير رفتار نگرديد كه بايستي اين مساله در طراحي مداخلات آموزشي در اين گروه هدف مدنظر باشد

Background and Objectives: Osteoporosis is a common metabolic bone disorder among females. Primary prevention is the easiest and cheapest way to deal with this condition. Therefore, it is important to educate about osteoporosis risk factors and preventive behaviors during adolescence. This study aimed to evaluate the effect of osteoporosis prevention education on knowledge, attitude and practice of adolescent female students in Kermanshah, Iran. Materials and Methods: We performed this quasi-experimental research in 118 adolescent female students in Kermanshah in 2014. The participants were selected with multistage cluster sampling form guidance schools of the city. They were allocated randomly to intervention (n=53) and control (n=65) groups. We collected data by a four-part questionnaire including demographic information, knowledge, attitude and behavior about osteoporosis prevention. Data were analyzed in SPSS 19 using independent t-test, paired t-test, chi-squared and Pearson’s correlation. Results: The mean scores of knowledge, attitude and practice displayed no significant difference between case and control groups at pre-intervention (P > 0.05). However, the averages of knowledge (P=0.024) and attitude (P=0.003) increased significantly in the training group after performing the educational program. Although, the behavior mean had no significant difference between the two groups at post-intervention (P= 0.086). Conclusions: Educating about osteoporosis prevention led to promote the knowledge and attitude of adolescent female students in Kermanshah. However, this training had no influence on behavior. It is necessary to consider this problem in designing educational interventions in this target group