سيري در تاريخ انديشه هاي مديريت آموزشي با نگاهي به تجربه هاي بين المللي

A History of Educational Management Thought with Regards to International Experiences

هدف اصلي اين نوشتار، ارائه تصويري تاريخي از روند تحولات فكري مديريت آموزشي در طول قرن بيستم مي‌باشد. براي دستيابي به اين هدف از روش اسنادي بهره گرفته شد. مرور رويدادهاي تاريخي حاكي از آن است كه در تاريخ انديشه مديريت آموزشي براي گريز از آشفتگي فكري، كوشش گسترده اي با هدف خلق مبناي دانش مديريت آموزشي صورت پذيرفته است. نخستين بار آشفتگي فكري ادراك ‌شده، گذشته مديريت آموزشي مبتني بر عمل (اواخر قرن نوزدهم) را موردترديد قرار داد و زمينه‌هاي ظهور جنبش توسعه نظريه در مديريت آموزشي را در اواسط قرن بيستم فراهم آورد. به‌رغم قريب به يك‌صد سال كوشش در اين مسير، بار ديگر و در اواخر قرن بيستم، چالش عدم كفايت جنبش در ايجاد مبناي نظري قوي كه منجر به بهبود عمل شود، با پيدايش رويكردهاي نوظهور مانند نظريه انتقادي، فمينيسم و پست‌مدرنيسم مطرح شد و احتمال دستيابي به وحدت نظري در اين رشته تضعيف گرديد. شايد بتوان دليل اصلي موضع انفعالي در برابر اين انتقادها را در بلاتكليفي رشته مديريت آموزشي در نوسان نظري بين حوزههاي مستقل اين رشته با ساير رشته هاي مديريت دانست كه عمدتاً بر اساس پيش فرض هاي اثبات‌گرايي تكوين يافته اند.

The main purpose of this study is to provide a historical perspective on intellectual development trends of educational administration during the 20th century. To achieve this goal, documentary method was used. A review of historical events shows that in the intellectual history of educational administration, extended efforts have been done to avoid confusion for creating knowledge base of educational administration. For the first time, the perceived confusion hesitated the past of practicebased educational administration (late 19th century) and it provided theory development in educational administration in the middle of 20th century. Despite the almost one hundred years of effort in this direction, once again, in the late 20th century, movement inadequacy in creating a strong knowledge base for practice improvement, was challenged by the emerging approaches such as critical theory, feminism and postmodernism, and the probability of theoretical unity was undermined in this field. Perhaps the main reason for uncertainty passive position against these criticism is related to the uncertainty of educational administration degree in theoretical swing between independent domains of the field with other administration disciplines that mainly appeared by positivism assumptions.