ارزيابي احتمالاتي رفتار فروريزش ساختمان هاي كوتاه نامتقارن در پلان

اين مقاله به ارزيابي احتمالاتي رفتار فروريزش ساختمان هاي كوتاه پيچشي مي پردازد. طي زلزله هاي گذشته، بسياري از اين ساختمان ها در معرض خرابي هاي گسترده و حتي انهدام كلي قرار گرفته اند. براي اين منظور، مدل هاي طراحي شده ي ساختمان هاي سه بعدي 3 و 6 طبقه ي بتن آرمه با برون محوري هاي جرمي يك جهته معادل صفر درصد (متقارن)، 10، 20 و 30 درصد به روش هاي بار افزون (پوش اور) و تاريخچه زماني فزاينده (IDA) غيرخطي تحت اثر 21 ركورد دو مولفه اي قرار گرفته و عملكرد آنها از طريق محاسبه ي پارامترهاي طراحي از جمله ضرايب رفتار و اضافه مقاومت، شكل پذيري و نيز محاسبه ي مقادير حاشيه ي ايمني در برابر فروريزش و منحني هاي شكنندگي، ارزيابي شده است. نتايج نشان مي دهد كه تفاوت اساسي بين رفتار سازه هاي متقارن و نامتقارن از نظر ظرفيت شكل پذيري، حاشيه ي ايمني در برابر فروريزش، پارامترهاي طراحي و نيز منحني هاي شكنندگي وجود دارد. همچنين نتايج حاكي از آن است كه پارامترهاي آيين نامه اي براي طراحي لرزه اي ساختمان هاي داراي برون محوري زياد غيرمحافظه كارانه بوده و حتي با افزايش برون محوري سازه ها از يك مقدار مشخص عملكرد ايمني جاني در آنها با توجه به معيارهاي فروريزش تامين نمي شود. بازنگري در پارامترهاي طراحي اين نوع ساختمان ها برحسب ميزان برون محوري ضروري به نظر مي رسد.