اثرات آستانه اي اندازه دولت بر نابرابري توزيع درآمد در ايران

بهبود توزيع درآمد يكي از مهم ترين اهداف سياستگذاران اقتصادي محسوب مي شود. از اين رو شناسايي عوامل موثر بر توزيع درآمد و نحوه اثرگذاري آنها به منظور بهبود توزيع درآمد از اهميت فراواني براي سياستگذاران اقتصادي برخوردار است. هدف از اين پژوهش بررسي اثرات غيرخطي اندازه دولت بر توزيع درآمد در ايران است. به اين منظور با استفاده از يك رگرسيون آستانه اي عوامل موثر بر توزيع درآمد در اقتصاد ايران در بازه زماني 1391-1353برآورد شده است. نتايج برآورد الگو نشان مي دهد در رژيم دولت كوچك يعني تا زماني كه اندازه دولت كمتر از 0/367 باشد، افزايش اندازه دولت اثر معنا داري بر نابرابري توزيع درآمد ندارد اما در رژيم دولت بزرگ يعني زماني كه اندازه دولت بزرگ تر از 0/367 باشد، افزايش اندازه دولت منجر به افزايش نابرابري توزيع درآمد مي شود. مبتني بر نتايج پژوهش، پيشنهاد مي شود دولت به منظور بهبود توزيع درآمد در كشور سياست خصوصي سازي يا اجراي صحيح اصل 44 قانون اساسي را بيش از پيش مورد توجه قرار دهد.