مقايسه ي نگرش زنان نسبت به هنجارهاي جنسيتي ، باورهاي قالبي جنسيتي و ايدئولوژي جنسيتي در شهرهاي با توسعه ي اقتصادي - اجتماعي بالا و پايين (مطالعه موردي استان خوزستان سال 89)

تجربیات تاریخی جوامع غربی نمایانگر آن است كه عملاً پس از صنعتی شدن اروپا بود كه مشاركت زنان در حیطه های عمومی تولید به عنوان یك ضرورت اجتماعی شكل گرفت و به دنبال آن نیز نگرش های زنان نسبت به نقش ها و موقعیت های اجتماعیشان دگرگون شد. جامعه ی ایران هیچگاه چنین فرآیند درون زایی از توسعه ی اقتصادی – اجتماعی را تجربه نكرد. وجود ساختارهای ناهمگون ناموزون اقتصادی – اجتماعی در ایران زمینه ساز درگیری زنان با تجربیات عینی و دنیای ذهنی متفاوت و گاه متناقض در ارتباط با نقش های اجتماعیشان شده است. به همین دلیل امروزه حتی خود زنان در تعریف از نقش های اجتماعیشان دچار ابهامات و تناقضات بسیاری هستند. شناسایی عوامل و مناسباتی بر شكل گیری نگرش زنان نسبت به نقش های اجتماعیشان تأثیر دارد، به صورت راهبردی می تواند منجر به ارتقای نگرش های مشاركت جویانه ی آنان گردد. در عین حال چنین تلاشی به امكان بهره بری بهینه از نیروی انسانی موجود در جامعه مدد می رساند. مسأله ی محوری در این بررسی آن است كه به نظر می رسد زنانی كه در مناطق با توسعه ی اقتصادی – اجتماعی بالا زندگی می كنند، در مقایسه با زنانی كه در مناطق با توسعه ی پایین زندگی می كنند دارای نگرش های مساوات طلبانه تر نسبت به هنجارهای جنسیتی باشند. به این منظور مطالعه ای شامل نمونه ای از 400 زن بالای 15 سال ساكن مناطق شهری خوزستان انجام شد. یافته های تحقیق نشان می دهد كه بین میزان و ماهیت توسعه ی اقتصادی – اجتماعی شهر محل سكونت زنان با نگرش آنان نسبت به هنجارهای جنسیتی، باورهای قالبی جنسیتی و ایدئولوژی جنسیتی رابطه ی معنی داری وجود دارد.