اثرات همزيستي ميكوريزا بر برخي ويژگي هاي فيزيولوژيكي سسبانيا درتنش كم آبي

خشكي از مهمترين تنش هاي غيرزيستي و از عمده ترين فاكتورهاي محيطي محدود كننده نمو گياه و توليد محصول مي باشد. واكنش دفاعي گياه در مقابل كمبود آب، يك مقابله پيچيده است. در اين تحقيق نقش تلقيح ميكوريزا در تنش كم آبي بر گياه سسبانيا اكوليتا در جذب نيتروژن، فسفر،فعاليت آنزيم نيترات ردوكتاز ريشه ، محتوي پروتئين در دانه ها، غلظت پرولين ريشه و غلظت كربوهيدرات برگ و ساقه بررسي شد. اين آزمايش به صورت طرح بلوك كامل تصادفي در مكان )سطوح تنش كم آبي به عنوان مكان در نظر گرفته شدند( در سه تكرار و در شرايط گلخانه اي اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل، سه عامل تنش كم آبي )آبياري دو روز درميان) آبياري مطلوب، S (، چهار روز درميان )تنش آبي متوسط ، )S1 و شش روز درميان )تنش آبي شديد، S2 ( و دو سطح استفاده از قارچ، M0 )بدون ميكوريزا ( و M1 ) با ميكوريزا( مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد در مرحله پرشدن دانه، محتوي پروتئين دانه و فعاليت آنزيم نيترات ردوكتاز ريشه در همزيستي با ميكوريزا نسبت به غير همزيستي به ترتيب حدود 11 درصد و 4درصد به طور معني داري افزايش يافت. همچنين در اين مرحله، بين تيمارهاي تلقيح شده با ميكوريزا و بدون تلقيح، اختلاف معني داري در محتوي نيتروژن و فسفر ريشه وجود نداشت. در مراحل رويشي، گلدهي و پرشدن دانه تفاوت معني داري درغلظت پرولين ريشه، در سطح احتمال 5 درصد وجود داشت. همچنين در مرحله گلدهي ، غلظت قندهاي محلول برگ و ساقه در گياهان همزيست با م كيوريزا معني داري درسطح احتمال 5 درصد نشان داد.