طراحي شهري خيابان در جهت ارتقاء حس مكان ؛ مطالعه موردي: خيابان گلشن راز شبستر

حس مكان هر خيابان در بر گيرنده كليه عوامل كالبدي، عملكردي- فعاليتي، ادراكي بصري و اجتماعي موجود در خيابان است ايجاد حس مكان در خيابان ها هدف اصلي طراحي شهري بوده و مي تواند زمينه ساز حضور شهروندان و افزايش تعاملات بين آن ها شود.مقاله حاضر با توجه به سوال، چگونه مي توان از طريق جعبه ابزار طراحي شهري به ارتقاء حس مكان در يك محيط شهري (خيابان) دست يافت؟ مطرح شده، آنچه ضروت ارتقاء حس مكان در محور گلشن راز را ايجاب مي كند، وجود اغتشاشات بصري در نماهاي اين محور، شرايط نامناسب مبلمان شهري، نبود فضاي سبز و باز كافي، فقدان امكانات جهت پاسخگويي به نياز زائرين و ساكنان محدوده، نارسايي در نظام رفت و آمد و شبكه دسترسي و شرايط نامناسب زيست محيطي و ... است كه در نهايت منجر به كاهش كارآيي و عملكرد مناسب اين محور شده است. در اين مقاله با هدف طراحي شهري خيابان در جهت ارتقاء حس مكان خيابان گلشن راز شبستر، پژوهش بر پايه شناخت عناصر بصري ادراك و ذهنيت مردم از خيابان و عوامل تاثير گذار بر حس مكان خيابان شكل گرفته است. در راستاي نيل به هدف ارتقاء حس مكان خيابان گلشن راز شبستر در ابتداي امر، به بررسي عوامل تاثير گذار در حس مكان و و به دنبال آن معيار ها و شاخص هاي ارتقاء حس مكان خيابان پرداخته شد. در ادامه بر اساس مشاهدات ميداني و كروكي ها ، توصيفات مردم مورد بررسي قرار گرفت. اين مطالعات بر اساس اهداف، نياز ها و سوالات پژوهش صورت گرفته است. سپس به تحليل داده ها با استفاده از جدول سوات پرداخته ايم، و در آخر به تدوين پلان راهبردي و نتايج حاصل از آن رسيده ايم.