بررسي رابطه درگيري‌هاي تحصيلي، خودكارآمدي و انگيزش تحصيلي با پيشرفت تحصيلي در دانش‌آموزان دبيرستاني شهر بندرعباس

Relationship between Academic Engagements, Selfefficacy and Academic Motivation with Academic Achievement among High School Students in Bandar Abbas

ه هدف: هدف اين پژوهش، بررسي رابطه درگيري‌هاي تحصيلي، خودكارآمدي و انگيزش تحصيلي با پيشرفت تحصيلي در دانش‌آموزان دبيرستاني بندرعباس بود. روش: براي اين منظور تعداد 364 نفر شامل 180 دختر و 184 پســر با روش نمونه­گيري تصادفي چندمرحله­اي انتخاب و به پرسشنامه‌اي متشكل از "خودكار آمدي تحصيلي" (ميگلي و همكاران، 2000) و "انگيزش تحصيلي" (والرند و همكاران، 1992) و درگيري تحصيلي (ريو تيسنگ، 2011) پاسخ دادند. عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان نيز از طريق معدل كل آنان در پايان نيمسال اول سال تحصيلي 13941393 اندازه­گيري شد. براي تحليل داده‌ها از ضرايب همبستگي و تحليل رگرسيون چندگانه با روش ورود همزمان استفاده شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه پيشرفت تحصيلي مي‌تواند به‌وسيله‌ي ابعاد درگيري تحصيلي، خودكارآمدي تحصيلي و انگيزش تحصيلي به شكل معناداري پيش‌بيني شود. تنها در مورد مؤلفه درگيري عامليت با پيشرفت تحصيلي رابطه معناداري مشاهده نگرديد. همچنين نتايج نشان داد بين خودكارآمدي و پيشرفت تحصيلي، بين انگيزش دروني و پيشرفت تحصيلي، بين درگيري شناختي و پيشرفت تحصيلي، بين درگيري عاطفي و پيشرفت تحصيلي، بين درگيري رفتاري و پيشرفت تحصيلي، بين درگيري عامليت و پيشرفت تحصيلي همبستگي مثبت و معنادار وجود دارد. نتيجه گيري: به طور كلي نتايج پژوهش حاضر نقش متغيرهاي انگيزشي و شناختي را در پيش بيني و تبيين عملكرد تحصيلي مورد تاييد قرار داد كه تلويحات عملي سودمندي را در فرايند انگيزش و يادگيري فراگيران در بر دارد.

This study aimed to investigate the relationship between academic engagements, selfefficacy and academic motivation with academic achievement among high school students in Bandar Abbas. 364 people, including 180 girls and 184 boys were selected by multistage random sampling and responded to academic selfefficacy, academic motivation and academic engagements scales. Academic performance of students assessed by their GPA at the end of the first semester of the academic year 20142015. For data analysis, correlation and multiple regression analysis were used. The results showed that academic achievement can be predicted significantly by the dimensions of academic engagement, academic selfefficacy and academic motivation. Only the relationship between agency engagement and academic achievement was not significant. Also, the results showed there were a significant and positive relationship between Selfefficacy and academic achievement (r=0.34), academic motivation and academic achievement (r= 0.26), cognitive engagement and academic achievement (r = 0.27), emotional engagement and academic achievement (r = 0.11), behavioral engagement and academic achievement (r = 0.33), and agency engagement and academic achievement (r = 0.13).