بررسي فاصله عبور بحراني در بريدگي به عنوان پارامتر موثر در ظرفيت بريدگي (مطالعه موردي شهر ياسوج)

Investigating the distance of crisis passage of cuts as an effective parameter of the capacity of cuts (Case Study of Yasouj)

در دو دهه گذشته، احداث بريدگي‌ها به عنوان جايگزيني براي حركت واگرد و گردش به چپ رشد چشم‌گيري داشته است. با وجود اينكه تاكنون مطالعات بسياري در زمينه شرايط عملكردي حركات گردش به‌راست و گردش به‌چپ در تقاطع‌ها انجام شده،اما مطالعات چنداني در زمينه برآورد ظرفيت حركت واگرد در بريدگي‌ها و پارامترهاي موثر بر آن انجام نشده است. بدين سبب در اين پژوهش، با استفاده از جمع‌آوري داده‌هاي ميداني از 3 بريدگي در راه‌هاي شرياني شهر ياسوج، پارامترهاي موثر بر ظرفيت جابجايي واگرد مورد بررسي قرار مي گيرند. در اين پژوهش براي مدلسازي از روش‌كوچكترين مربعات خطا (رگرسيون) استفاده شده است. در مدل ارايه شده به بررسي فواصل عبور بحراني، زمان دنباله‌روي، به‌عنوان پارمترهاي وابسته و اثرگذار بر ظرفيت استفاده شده است. نتيجه‌گيري كلي از اين پژوهش اين بوده كه رانندگان هموار فواصل عبور كوچكتر از فاصله عبور بحراني را رد و فواصل عبور بزرگتر از فاصله عبور بحراني را براي انجام حركت واگرد قبول مي‌كنند.

In the last two decades, building cuts as an alternative for movement and left turns has been on the rise. Even if numerous studies have been conducted into the performance of left turns and right turns at intersections, nevertheless, the capacity of U-turns and the parameters contributing to it are clearly under-researched. Given this, in the current study, using data gathered from three cuts in the main roads of Yasouj, the parameters effective in the capacity of movement and U-Turns were investigated. For modelling purposes, use was made of least square error (regression). In the model provided, use is made of the distance between crisis passage and the time of following as the dependent and effective parameters. The finding was that drivers usually ignore small distances of crisis passage and use large distances of passage to make U-turns.