تروريسم و عمليات استشهادي

برخي محققين، دو مفهوم « تروريسم » و « عمليات استشهادی » را با يك ديگر مرتبط دانسته و عمليات استشهادي را نيز نوعي تروريسم تلقي م يكنند؛ لذا اين پرسش مطرح مي شود كه «چه نسبتي بين تروريسم و عمليات استشهادي وجود دارد؟» اين مقاله برآن است با روش توصيفي – تحليلي، در پاسخ به پرسش فوق مفهوم، شاخص ها و زمينه هاي ساختاري تروريسم و عمليات استشهادي را توضيح دهد و تمايز عمليات استشهادي با تروريسم را تبيين نمايد. در اغلب موارد تروريست ها افراد بي گناه را مورد هدف قرار مي دهند تا پيام خود را به حريف خود و افكار عمومي برسانند. كساني كه در عمليات تروريستي كشته مي شوند جرمي مرتكب نشده اند و ناخواسته مورد هجوم قرار گرفته اند؛ لذا عمليات تروريستي يك حمله تجاوزكارانه است و با قوانين الهي و بشري سازگار نيست. هر عملياتي كه تحت چنين شرايطي صورت بگيرد، حتي اگر به نام دين هم باشد، تروريسم به حساب مي آيد. اين درحالي است كه عمليات استشهادي به دليل برخورداري از شاخص هاي ديني و اخلاقي، فاقد هرگونه وجه اشتراك اساسي با تروريسم است و عمل تروريستي محسوب نمي شود، بلكه يك عمل دفاعي و ديني است بر متون اسلامي تكيه دارد و شئونات انساني و اخلاقي در آن رعايت ميشود.