پديد آورندگان :
عليانسب، ضياءالدين نويسنده گروه معارف اسلامي,دانشگاه علوم پزشكي تبريز,ايران , , حاضري جيقه، علي اكبر نويسنده دانشكدهي علوم قرآني,دانشگاه علوم و معارف قرآن كريم,ايران , , رمه پرور، آمنه نويسنده حوزه ي علميه ي الزهرا,ايران , , مرتضويان، اميرمحمد نويسنده دانشكده علوم تغذيه و صنايع غذايي,گروه علوم و صنايع غذايي,دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي,ايران ,
كليدواژه :
عمر انسان , بقا , عاملهاي طول عمر , آيهها و روايتها
چكيده فارسي :
داشتن عمر طولاني و صرف آن در اطاعت الهي، از ديدگاه آموزه هاي اسلامي نشانه ي سعادت و خوشبختي معرفي شده است. گرچه امروزه طرفداران طول عمر، بيشتر به تحقيقهاي دانشمندان علوم تجربي چشم دوخته اند، اين نوشتار، عاملهاي مادي طول عمرِ انسان را از ديدگاه اسلام تبيين كرده است. مدت عمر انسان را خداي متعال تعيين مي كند، ولي خداي متعال به انسان فرصت داده تا نقش خود را ايفا كند و در طول ارادهي خداي قادر، در كوتاه كردن عمر خويش و يا طولاني شدن آن، اين نقش را بازي كند و عمر خود را كوتاه يا طولاني گرداند. نقش انسان در مقدارِ عمرِ خويش، اين است كه با انجام اعمالي، مدتِ مشخص شده و طبيعي عمر خويش را، زندگي كند يا زودتر و يا ديرتر از دنيا برود؛ بنابراين، عاملهاي مؤثر در افزايش و كاهش عمر انسان، از ديدگاه منبعهاي اسلامي از دو جنبه(عاملهاي مادي و معنوي) قابل بررسي است. اين پژوهش با روش كتابخانه يي عاملهاي مادي و طبيعي مؤثر در طول عمر را بررسي نموده، با معرفي پانزده عاملِ مادي فزونيِ عمر انسان از ديدگاه آيهها و روايتها، در نهايت به اين نتيجه رسيده است كه بيشترِ عاملهاي معرفي شده در آيهها و روايتها تجربيِ افزايش عمر با اين عوامل هماهنگ و همسو است؛ در چند مورد نيز ديدگاه مطرح شده در روايت، مسئله ي جديدي براي تحقيق پژوهشگران علوم پزشكي مطرح مي نمايد.