تعيين جايگاه هاي تحت انتخاب مثبت در نژادهاي گوسفند ايراني بلوچي و زل

نشانه­هاي انتخاب در كل ژنگان (ژنوم)، ما را در درك سازوكار­هاي انتخاب و شناسايي مناطقي از ژنگان كه در طي ساليان متمادي به صورت طبيعي و يا مصنوعي انتخاب شده­اند، راهنمايي مي­كنند. هدف اين تحقيق شناسايي نقاطي از ژنگان در گوسفندان زل و بلوچي بود كه در طي سال­هاي مختلف به صورت مصنوعي يا طبيعي انتخاب شده­اند. 143 راس گوسفند بلوچي (96 راس) و زل (47 راس)، با استفاده از آرايه­هاي ژنگانيIllumina ovine SNP50K BeadChip تعيين ژنوتيپ شدند. براي جستجوي نشانه­هاي انتخاب از آزمون نااُريب FST وير و كوكرهام (تتا) در بسته نرم افزاري R استفاده شد. نتايج 17 منطقه ژنگاني روي كروموزوم­هاي 3، 4، 5، 7، 10، 11، 12، 13، 15، 18 و X را شناسايي كرد. تجزيه وتحليل اطلاعات زيستي (بيوانفورماتيكي) نشان داد كه برخي از اين مناطق ژنگاني با ژن­هاي موثر بر صفات گسترش نظام استخوان بندي (اسكلتي) و دم، ايمني و ياخته شناختي (سيتولوژي) ياخته اي، سوخت و ساز (متابوليسم) قند و انرژي و توليد­مثلي مانند ژن­هاي RPS6KA3، HOXB9، ESPL1، AAAS، FNDC3A همپوشاني دارند. نتايج اين تحقيق و جايگاه­هاي ژنگاني شناسايي شده مي­تواند نقش مهمي در رابطه با بررسي تاثير انتخاب در تمايز جمعيتي دو نژاد دنبه دار بلوچي و بدون دنبه زل و در پي آن شناسايي مناطق ژنگاني مرتبط با صفات متمايزكننده اين دو نژاد داشته باشد.