بررسي نيازهاي يادگيري بيماران مبتلا به زخم پاي ديابتي بستري در بيمارستان نور وحضرت علي اصغر (ع) شهر اصفهان در سال 1392

مقدمه و هدف: زخم پاي ديابتي از عوارض جدي ديابت به شمار مي آيد و در مواردي مي تواند به قطع عضو اندام تحتاني بيانجامد.آموزش مي تواند ازعوارض ديابت از جمله زخم پاي ديابتي پيشگيري نمايد .بررسي حيطه هاي سه گانه اموزشي( شناختي،عملكردي و عاطفي) ميتواند راهكار مناسبي جهت برنامه ريزي صحيح آموزشي در واحد هاي بستري ارايه دهد. مواد و روش ها : اين مطالعه به صورت توصيفي و تحليلي و تك مرحله اي بين 60 بيمار مبتلا به زخم پاي ديابتي (30مرد و 30زن)بستري در بيمارستان نور و علي اصغر(ع) شهر اصفهان انجام شد اطلاعات از طريق پرسشنامه در حيطه شناختي و عملكردي و عاطفي بررسي شدو تجزيه و تحليل اطلاعات با آمار توصيفي و آناليز واريانس با استفاده از spss نسخه 20 انجام شد. يافته ها: :بررسي ها نشان داد هر دو جنس نياز هاي آموزشي يكساني در حيطه عملكردي و شناختي دارند(p>0/05).اما در حيطه عاطفي نگراني و نااميدي از آينده بيماري، در زنان بيشتر مشاهده شد. بحث و نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضركه جهت تعيين نيازهاي يادگيري در حيطه هاي سه گانه يادگيري در جهت برنامه ريزي آموزشي انجام شده، نشان داد كه بايد نيازهاي يادگيري در هر سه حيطه شناختي و عملكردي وبا تاكيد بيشتر بر حيطه عاطفي مورد توجه قرار گيرد تا بتوان با توجه به تعيين نيازهاي آموزشي به ارائه طرح آموزشي مناسب و كاربردي اقدام ورزيد.