ضابطه مندي فهم، تطبيق و تفسير قانون اساسي با تاكيد بر ذيل اصل چهارم قانون اساسي

Framed Understanding, Consistency and Interpretation of the Constitution with Emphasis on the Last Paragraph of Principle 4 (Text in Persian)

شوراي نگهبان نقش بي بديلي در حفظ قانون اساسي ايران و اسلامي بودن نظام دارد. طبق ذيل اصل 4 قانون اساسي، تشخيص اسلامي بودن قوانين با‏ فقهاي شوراي‏ نگهبان و طبق اصل 98 تفسير قانون اساسي با اين شوراست‏. بررسي كارامدي ذيل اصول 4 و 98 قانون اساسي ايران در مورد مشروعيت شوراي نگهبان و ضابطه مندي فهم و تطبيق قوانين با اسلام و تفسير قانون اساسي حائز اهميت است. اين نوشتار با روشي توصيفي- تحليلي شبهات و ادله ي ناكارامدي در اين زمينه و همچنين شبهه ي دور در مشروعيت شوراي نگهبان را بررسي كرده و به آن پاسخ داده است؛ همچنين هرمنوتيك در قانون اساسي را بررسي كرده و ضمن اثبات عدم امكان تحميل فهم و نظرهاي شخصي و مفروضات ذهني خلاف ضوابط، رويكرد شوراي نگهبان را به نوعي منشاگرايي از نوع قصدگرايي و غايت گرايي دانسته است؛ علاوه بر اين مشكلات سپردن تطبيق مصوبات بر شرع به مراجع تقليد را ذكر كرده و گفته است انحصار فهم و تطبيق و تفسير قانون اساسي در شوراي نگهبان موجب شده است كه خرد جمعي متعهد متخصص عهده دار تفسير قانون اساسي باشد.

Preserving the Constitution of the Islamic Republic of Iran and its Islamic nature is the unique role of the Guardian Council. According to the last paragraph of principle 4 of the Constitution، determining the consistency of the laws with Islam is devolved to the jurists of the Guardian Council and Constitutional interpretation to the whole members of this council in accordance with principle 98. Important to examine the efficacy of the last paragraph of principle 4 and principle 98 of the Constitution regarding the legitimacy of the Guardian Council and Framed Understanding، consistency of the laws with Islam and Constitutional Interpretation. This article through a descriptive-analytic method examines the inefficiency reasons and doubts including the Circle doubt regarding the legitimacy of the Guardian Council and addresses the responses. In addition، the hermeneutic is considered in the Constitution and besides proving the impossibility of imposing understanding، personal views and subjective assumptions contrary to the criteria، the approach of the Guardian Council is a kind of purposive and intentional originalism. Having mentioned the problems of devolving the Constitutional consistency of the laws to the authorities on matters of religion (Marja’-e-Taqlid)، the uniqueness of the Guardian Council in understanding، implementing and interpreting the Constitution has caused that a committed expert of collective wisdom is in charge of Constitutional interpretation.