حكم پذيري وجود

Judgeablity of Existence

در دو مقاله «حكم ناپذيري وجود» (1389)، و «موانع حكم پذيري حقيقت هستي» (1393) نويسنده محترم، در پي اثبات اين نكته است كه حقيقت هستي، حكم ناپذير است؛ يعني محال است كه بر حقيقت هستي، احكام و اوصافي بار شود. در مقاله اول براهين بدين قرارند: 1. نه موجود و نه معدوم بودن وصف، 2. نه وجود ناب و نه نقيض وجود ناب بودن وصف، 3. نه حقيقت وجود مطلق و نه مصداق آن بودن وصف، 4. متفاوت بودن تعاريف اوصاف با تعريف وجود مطلق. همچنين در مقاله دوم، موانع چهارگانه 1. كثرت ناپذيري وجود، 2. امتناع عروض بر حقيقت هستي، 3. امتناع عروض واجب بالذات و ممتنع بالذات بر هستي، 4. بي مرزي حقيقت هستي بر حكم ناپذيري هستي اقامه شده است. اين مقاله درصدد نقد براهين حكم ناپذيري وجود و نيز نقد موانع حكم پذيري آن است. به نظر مي رسد روح هر دو مقاله و جان ادله و موانع يك چيز است و كشف مغالطات اصلي مي تواند اعتبار هر دو مقاله را مخدوش سازد. مقاله پيش رو به دنبال اين است كه با اختصار و ايجاز، نقاط ضعف هم براهين و هم موانع مطرح شده در دو مقاله را روشن سازد.

In the two articles entitled “Non-Judgeablity of Existence” (2010) and “The Obstacles to the Judgeablity of the essence of Existence” (2014)، the author was seeking to prove that the essence of existence is non-judgeable. In other words، it is impossible to impose prescriptions and descriptions on the truth of existence. In the first article، the proofs are as follows: (a) neither presence nor absence of description; (b) neither the pure existence of description، nor the contradiction to it; (c) neither the absolute existence of description، nor being an instance of it; (d) the difference between the definitions of descriptions and the definition of absolute existence. Similarly، in the second article، the four obstacles have been referred to: (a) non-plurality of existence; (b) impossibility of accidents on the truth of existence; (c) impossibility of essentially obligatory accidents and essentially impossible accidents on the existence; and (d) limitlessness of truth of existence on the non-Judgeablity of existence. The present article is seeking to review the proofs of non-Judgeablity of existence as well as the obstacles of its Judgeablity. It seems that the spirit of both articles and the related arguments as well as obstacles are the same، and that discovering the main sophistries can falsify the validity of both articles. The present article is seeking to show the weak points of the arguments and obstacles in both articles in brief.