ارزيابي تحمل خشكي ژنوتيپ هاي جو (.Hordeum vulgare L) با استفاده از شاخص هاي مقاومت به خشكي

به منظور شناسايي لاين هاي متحمل به خشكي و غربال كردن شاخص هاي كمي تحمل به خشكي، تعداد 10 لاين اصلاح شده جو در دو آزمايش جداگانه در قالب طرح بلوك هايكاملا تصادفي با سه تكرار در دو شرايط آبياري كامل (آزمايش اول) و قطع آبياري هنگام ظهور 50 درصد سنبله (آزمايش دوم) در مركز تحقيقات كشاورزي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان در سال زراعي 92-1391 مورد ارزيابي قرار گرفتند. بر مبناي عملكرد در شرايط آبياري كامل و تنش خشكي انتهايي دوره رشد، شاخص هاي كمي تحمل به خشكياز قبيل: ميانگين بهره وري، شاخص تحمل، ميانگين هندسي عملكرد، شاخص حساسيت به تنش و شاخص تحمل تنش محاسبه شد. اثر تنش خشكي بر تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و عملكرد دانه معني دار بود. نتايج حاصل از مقايسه ميانگين ها نشان داد كه بيش ترين ميانگين عملكرد در شرايط بدون تنش متعلق به لاين Arbayan و در شرايط تنش مربوط به لاين Malouh مي باشد. بيش ترين شاخص تحمل به تنش مربوط به ژنوتيپ هاي Malouh و Manal و بيش ترين شاخص حساسيت به تنش مربوط به ژنوتيپ هاي chek-1، GloriaS، Rebelle و QB813 بود. نتايج حاصل از تحليل همبستگي شاخص ها و ميانگين عملكرد در شرايط تنش آبياري و عدم تنش نشان داد كه مناسب ترين شاخص ها براي غربال كردن لاين ها در هر دو شرايط، شاخص هاي ميانگين بهره وري، ميانگين هندسي عملكرد و شاخص تحمل تنش است. با توجه به اين شاخص ها و عملكرد بالا در دو محيط آبيو تنش، بهترين لاين هاي متحمل به خشكي كه داراي عملكرد بالا در دو محيط آبي و تنش بودند، لاين هاي ABYTD-2 و Akrask تشخيص داده شدند.