آينده‌نگري نظام سكونتگاهي در برنامه‌ريزي سناريومبنا؛ بهبود برنامه‌ريزي و آمايش منطقه‌اي (مورد مطالعه: استان اصفهان)

(Foresight Settlement System in Scenario Planning, Improvement Regional Planning (Case Study: Isfahan Province

آينده‌نگري منطقه‌اي، نوعي از آينده‌نگري است كه با تمركز بر محدودة سرزميني خاص، در يك قلمرو جغرافيايي زيرملي با هدف اتخاذ تصميم‌هاي معين براي تحقق آيندة مطلوب عملياتي مي‌‌شود. هدف مقالة حاضر بررسي سازمان فضايي نظام سكونتگاهي استان اصفهان و ترسيم الگوي مطلوب نظام‌ شهري در افق چشم‌انداز 1420 است. اين مقاله سعي دارد ضمن شناسايي عوامل اصلي مؤثر بر روند توسعه در مقياس منطقه‌اي، زمينة تهية سناريو‌هاي ممكن و محتمل در 25 سال آيندة استان اصفهان را فراهم كند. اين تحقيق از نظر نوع تركيبي از روش‌هاي اسنادي و پيمايشي، و از نظر ماهيت تحليلي و اكتشافي است كه با به‌كارگيري مدل‌هاي كمي و كيفي انجام ‌گرفته است. براي تجزيه‌ و تحليل داده‌ها روش تحليل ساختاري و نرم‌افزار ميك ­مك به‌كار گرفته‌ شد. نتايج نشان داد متغيرهاي اصلي راهبردي توسعة استان اصفهان در افق 1420 شامل «شيوة مديريت كلان كشور»، «شيوة مديريت استان»، «منابع آب»، «همكاري‌هاي بين‌نهادي»، «جمعيت و مهاجرت»، «تحقيق و توسعه»، «نقش فراملي استان»، «امنيت سرمايه‌گذاري»، «توليدات صنعتي و معدني»، «سطح فناوري اطلاعات»، «گردشگري»، و «توليد تكنولوژي» مي‌باشند. همچنين، براساس يافته‌هاي تحقيق، استان اصفهان از نظر توسعة آرايش نظام‌هاي فضايي در 25 سال آينده با پنج سناريوي اصلي روبه‌رو خواهد شد: «سناريوي شعاعي»، «سناريوي جزاير منفصل»، «سناريوي خوشه‌اي»، «سناريوي چندمركزي»، و «سناريو شبكه‌اي». بين سناريوهاي طراحي‌شده، در سناريوي شبكه‌اي مي‌توان شاهد انسجام فضايي - عملكردي در سطح منطقه و توسعة يكپارچه و متعادل فضايي بود.

Regional Foresight, which focuses on some of the specific land area in a given territory sub-national aims to achieve the desired future decisions, will be operational. This article examines the spatial organization of Settlement systems in Isfahan province And Presentation of the urban system in the horizon 1420. This paper tries to identify the key factors influencing the development process at the regional scale, producing both possible and probable scenarios to provide the in the next 25 years Isfahan province. This research is a combination of documentary and survey methods in terms of category and is based on new methods in the science of future studies, analytical and exploratory in terms of nature, which is conducted by a combination of qualitative and quantitative models. Structural analysis are used to analyze data by use of MICMAC software. The results indicate that the key and strategic variables of Isfahan province development in Horizon 1420 includes: the way of countrys macro management, the way of managing the province, water resources, inter-institutional cooperation, population,Research & Development, role of transnational Province, Investment security, Industrial Production and mineral, level of IT, Tourism,production technology. Based on the findings, Isfahan province in terms of arrangement space systems will face in the next 25 years with five main scenario: Radial scenario, a scenario dismissed Islands, a cluster scenario, the scenario of multi-center, network scenario. Among the scenarios planned, the network scenario we can see the functional spatial integration in the region and the development integrated and balanced space