مطالعه و مقايسه رويكردهاي مدلسازي سيستم هاي پيل سوختي پليمري در خودرو

مدلسازي نقش مهمي در توسعه پيل سوختي و شناخت پارامترهاي موثر بر عملكرد سيستم هاي پيل سوختي به كار رفته در خودرو دارد. قبل از انتخاب يك مدل پيل سوختي، آشنايي با خصوصيات كلي سيستم و احتياجات آن ضروري است و اين نخستين شرط در مدلسازي مي باشد. مدل ها را از لحاظ ديدگاه مي توان به صورت تجربي، نيمه تجربي، نظري و از لحاظ حالت به صورت استاتيكي و ديناميكي تقسيم بندي كرد. هدف اين مقاله بررسي و مقايسه دو نوع مدلسازي استاتيكي و ديناميكي صورت گرفته روي يك سيستم پيل سوختي پليمري براي كاربرد در خودرو مي باشد. نتايج نشان مي دهد كه پاسخ سيستم به تغييرات جريان الكتريكي در حالت ديناميكي نسبت به حالت استاتيكي با تاخير زماني همراه است و هرچه مقدار جريان الكتريكي بيشتر باشد، دماي بدنه پيل سوختي، ميزان مصرف واكنش گرها و گازهاي ورودي به كانال هاي آند و كاتد افزايش مي يابد.