آيا مدل تكيونيتبيين خوبي براي پديدۀ ناموضعيت كوانتومي است؟

Is Tachyonian Model a good explanation for quantum non-locality?

پدیدۀ ناموضعیت كوانتومی به معنای وجود ارتباطات علّی فوق نوری بین ذرات كوانتومی در‌هم‌تنیده است. یكی از راه‌های تبیین چنین پدیده‌ای ارائۀ مدلی تكیونی است.در اینرویكرد ذرات فوق ‌نوری (تكیون‌ها) واسطۀ ارتباط علّی میان نقاط دارای جدایی فضاگون می‌شوند. وجود تكیون‌ها ظاهراً با ساختار فضا-زمانی نسبیت خاص سازگار است و شواهد خوبی برای این ادعا وجود دارد.اما مسأله اینجا است كه هر مدل تكیونی‌ای نمی‌تواند پدیدۀ ناموضعیت را تبیین كند. مدل [1]تكیونی‌ای كه بخواهد تبیین درستی از ناموضعیت كوانتومی ارائه دهد به دلیل تبصره‌ای بودن و داشتن تعهدات متافیزیكی خارج از عرف هنوز تبیین خوبی نیست اما وجود یك برنامۀ پژوهشی برای كار‌های فیزیكی آیندهاز ویژگی‌های مثبت آن است.[1]دانشجوی دكتری فلسفۀ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی sajad.malmir@gmail.com استادیار وعضو هیأت علمی گروه فلسفۀ علم پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی a_mansourius@yahoo.comتاریخ دریافت:11/4/1395 تاریخ پذیرش:8/7/1395

Quantum non-locality phenomenon indicates that there are superluminal causal relations among entangled quantum particles. One way to explain this phenomenon is Tachyonian model. In this approach, superluminal particles (Tachyons) are the causal relational mediators of space-like points. It seems that Tachyons are compatible with the space-time structure of special relativity; there are good evidences for this, but the problem is that just some of Tachyonian models are able to explain the quantum non-locality. Because of its ad hoc-ness and having strange metaphysical implications, a Tachyonian model doesn’t offer a good explanation for the quantum non-locality. However, this model has provided, as its good feature, a research program for Physicists.