اثر زئوليت و كود نيتروژن روي عملكرد ميني تيوبر سيب زميني رقم آگريا در منطقه اردبيل

اين آزمايش با به كارگيري نهاده هاي كودي آلي و شيميايي، با هدف كاهش اتكاء به كشاورزي مرسوم و در راستاي اهداف كشاورزي ارگانيك در توليد ميني تيوبر، در سال زراعي 1393 در مزرعه ي واقع در روستاي شهريور- اردبيل اجرا شد. طرح به كار رفته، آزمايش فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با سه تكرار بود. فاكتورهاي اعمال شده شامل كاربرد نهاده زيستي زئوليت در دو سطح شاهد (عدم مصرف) و مصرف 8 تن در هكتار و نهاده مرسوم كودي نيتروژن در چهار سطح عدم مصرف (شاهد) و مصرف 120، 170 و 220 كيلوگرم نيتروژن در هكتار بودند. صفات مورد مطالعه تعداد ساقه و غده در بوته و واحد سطح و عملكرد ميني تيوبر رقم اگريا بود. نتايج تجزيه واريانسن نشان داد كه مصرف زئوليت تاثير معناداري روي صفات تعداد ساقه و غده در ہوته و در واحد سطح نداشت، اما اثر معناداري در ميزان عملكرد ميني تيوبر در واحد سطح گذاشت. كاربرد 8 تن زئوليت در هكتار عملكرد ميني تيوبر را در مقايسه با عدم كاربرد آن (شاهد) به ميزان 16/1 درصد افزايش دهد. كاربرد كود نيتروژن در مقايسه با تيمار شاهد، موجب افزايش معنادار صفات تعداد ساقه و غده در بوته و واحد سطح شد، با اين حال در بالاترين سطح كود مصرفي، صفات فوق كاهش معني دار نشان دادند. در مورد عملكرد ميني تيوبر در واحد سطح، مصرف 170 كيلوگرم نيتروژن در هكتار برتر از ديگر تيمارها بود، به طوري كه بالاترين توليد ميني تيوبر در واحد سطح (4/75 كيلوگرم در مترمربع) از اين تيمار به دست امد كه در مقايسه با شاهد، رشد 24/9 درصد را نشان داد.