تأثيرپذيري معرفت از مؤلفه‌هاي غير معرفتي از ديدگاه ليندا زگزبسكي

Impact of Non-Epistemic Elements on Knowledge in Zagzebski’s View

معرفت از مهم‌ترین دستاوردهای بشر در مواجهه با پدیده‌ها و حقایق هستی است كه با توانایی شناختی خویش به آن دست می‌یابد. در طول تاریخ فلسفه همواره این دغدغه وجود داشته است كه آیا باورهای انسان از ساحت‌های غیرمعرفتی وی و نیز عوامل بیرونی تأثیر می‌پذیرد یا خیر و اگر چنین است، آیا به لحاظ معرفتی امری مقبول است یا باید عامل را از این تأثیرات آگاه كرد و او را از این تأثیر برحذر داشت. زگزبسكی، از معرفت‌شناسان جدید است كه بیشتر با نظریه معرفت‌شناسی فضیلت‌محور شناخته می‌شود، وی در فرایند نظریه‌پردازی خود از تأثیر برخی عوامل غیرمعرفتی سخن می‌گوید كه به‌مثابۀ بنیان معرفت به‌شمار می‌روند. عواطف و احساسات، فضایل و رذایل، ارادۀ انسان و زمینه‌های اجتماعی از جملۀ مهم‌ترین این عوامل هستند كه وی از آنها نام می‌برد و نظریۀ خویش را نیز بر همین موارد بنا می‌نهد. در مقاله به بررسی این عوامل و فرایند تأثیر آنها بر سامان یافتن معرفت می‌پردازیم.  

Knowledge is one of the most important accomplishments of human being in confrontation with phenomena and facts whichhe acquires through his cognitive faculties. Throughout the history of philosophy, there was always this confusion that whether or not beliefs are influenced by his non-epistemic areas and external elements, and if so, is it epistemically acceptable or the agent should avoid these effects. Zagzebski, one of the modern epistemologists, who is known often with the theory of “virtue epistemology”, in process of explanation of her theory, speaksof non-epistemic elements as the foundations of knowledge.Feelings and emotions, virtues and vices, human will and social backgrounds are some most important elements, which she mentions and constructs her theory on them. This article analyzes these elements and process of their impacts on knowledge formation.