تاثير زبان عبري بر عناصر گروه اسمي در ترجمه هاي فارسي - عبري تورات

در گذشته مترجمان براي ترجمه متون مقدس معمولاً شيوه ترجمه تكواژ به تكواژ يا ترجمه مبداگرا را انتخاب مي كرده اند. در اين شيوه، متن مبدا تاثير فراواني بر ساخت هاي نحوي زبان مقصد برجاي مي گذارد. يكي از متون مقدسي كه به همين شيوه به فارسي برگردانده شده، تورات است. ترجمه هاي تورات معمولاً در متون فارسي-عبري ديده مي شود. اغلب اين ترجمه ها متعلق به قرن 4 تا 8 هـ.ق. هستند. در اين مقاله نگارنده درپي آن است كه برخي تاثيرهاي زبان عبري را بر عناصر گروه اسمي زبان فارسي در ترجمه هاي فارسي-عبري تورات بررسي كند. براي اين مقصود وابسته هاي پيشين، وابسته عددي، انطباق در شمار و برخي موارد ديگر بررسي شده اند. در خاتمه خواهيم ديد كه در مقايسه با ترجمه متون مقدس، ديگر ترجمه هاي تورات بسيار دشوارتر و سخت گيرانه تر است؛ به نحوي كه مترجمان تلاش كرده اند، ساخت هاي نحوي زبان عبري را عيناً وارد زبان فارسي كنند. افزون بر اين تاثير زبان عبري در متون فارسي-عبري در حوزه ترتيب اجزاي جمله شديد، در ساخت گروهي متوسط و در ساختواژه كم است.