تاثير آموزش روش غني سازي محيطي به والدين در بهبود ارتباط و اجتماعي شدن كودكان با اختلال طيف اتيسم

زمينه: اتيسم نوعي اختلال عصبي_ تحولي دوران كودكي است. كودك با اختلال طيف اتيسم در مهارت هاي اجتماعي و ارتباطي با مشكلات گوناگوني مواجه است و رفتارهاي تكراري و كليشه اي بسيار دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش روش غني سازي محيطي به والدين در بهبود ارتباط و اجتماعي شدن كودكان با اختلال طيف اتيسم انجام شد. روش: روش پژوهش آزمايشي با طرح پيش آزمون ـ پس آزمون داراي گروه گواه و پيگيري بود. جامعه آماري شامل همه دانش آموزان با اختلال طيف اتيسم شهر تهران در پايه هاي آمادگي تا پنجم با دامنه سني 7 تا 12 بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس، 20 كودك با اختلال طيف اتيسم از مدرسه آيين مهرورزي انتخاب شده و به طور تصادفي در 2 گروه آزمايش (10نفر) و گواه (10نفر) قرار گرفتند. در اين پژوهش از سياهه ارزيابي درمان اتيسم به عنوان ابزاري براي سنجش بهبودي كودكان استفاده شد. در ابتدا از هر 2 گروه پيش آزمون گرفته شد، سپس گروه آزمايش در معرض روش مداخله اي غني سازي محيطي به مدت (4ماه) قرار گرفت، بعد ازآن از هر 2 گروه پس آزمون گرفته شد و پس از يك ماه مرحله پيگيري صورت گرفت، همچنين براي تحليل داده ها از تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه آموزش روش غني سازي محيطي به والدين در بهبود ارتباط و اجتماعي شدن كودكان با اختلال طيف اتيسم موثر بوده (05/0>p) و اين تاثير تا مرحله پيگيري ادامه داشت. نتيجه گيري: با توجه به مزاياي مداخله والدين در درمان و اهميت افزايش تعداد ساعات درماني كودكان با اختلال طيف اتيسم پيشنهاد مي شود اين روش درماني در كنار روش هاي مرسوم كودكان با اختلال طيف اتيسم به والدين به ويژه مادران آموزش داده شود.