تبيين عدالت در فقه سياسي

تبيين و تلاش در راستاي كالبد شكافي مباني فقهي و متون اسلامي جهت ارائه ديدگاهي مشخصي بر مبناي مارب فكري و انديشه اسلامي و پويشي در راستاي محقق نمودن يا عدم تحقق عدالت سياسي در مسند قدرت و حكومت از مولفه هاي خاصي اين تحقيق است. اين يك سوال اساسي است كه آيا فقه مي تواند با توجه به متغير سياست عامل بوجود آورنده عدالت باشد؟ آيا با هنجارهاي ديني مي توان جهت اداره امور و مديريت سياسي در جامعه با امعان نظر به ساختار و پيچيدگي هاي دستگاه حكومت و جامعه پرداخت و در عين حال هم اقتدار سياسي را اعمال كرد و هم مولفه هاي ديني را جهت راهبرد تصميمات سياسي توامان بكار گرفت اين سوال همواره در محور گفتمان سياسي و چالشهاي پيش روي در جهان اسلام در عصر حاضر بوده است. اين تحقيق با توجه به سئوال پيش روي با استفاده از روش كتابخانه اي موضوع را مورد تجزيه و تحليل قرار داده است. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه اسلام با توجه به مفاهيم قرآن و سنت اولا با سياست عجين بوده و ثانيا اساسي بعثت پيامبر حاكميت يافتن عدالت در زير سايه حكومت و سياست بوده است. ثالثا اسلام جايگاه ويژه اي براي حق و حقوق فرد در جامعه كه خود از تعينات عدالت سياسي است قائل مي باشد. رابعا اساسي و كليت جامعه جهت سعادت دنيوي و اخروي مدنظر دين مي باشد و هر امري كه مخاطب آن جامعه باشد طبيعتا درگير در مباني سياست خواهد بود.