بررسي ارتباط ادراك كاركنان از عدالت سازماني با پاسخگويي اجتماعي در بيمارستانهاي منتخب آموزشي دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1395

The relationship between employee perception of organizational justice and social responsiveness in selected hospitals of Tehran University of Medical Sciences in 2016

چكيده مقدمه: عدالت سازماني، به دليل اثرات مهم بر نگرش و رفتارهاي كاركنان در سازمان هاي بهداشتي و درماني اهميت ويژه اي دارد. پاسخگويي نيز يكي از مسايل مهم هر نظام سلامت بوده كه براي سياست‌گذاران و مديران سلامت بسيار با اهميت است. اين پژوهش با هدف بررسي ارتباط عدالت سازماني و مولفه هاي آن با پاسخگويي اجتماعي در بيمارستان هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1395 انجام شد. مواد و روش: اين مطالعه توصيفي-تحليلي در 5 بيمارستان منتخب بصورت مقطعي انجام شد. نمونه پژوهش جهت سنجش عدالت سازماني شامل 245 نفر از كاركنان بيمارستان و به منظور بررسي پاسخگويي 228 نفر از بيماران بستري بود. از پرسشنامه بيوگر براي بررسي عدالت سازماني و از پرسشنامه سازمان جهاني بهداشت براي بررسي پاسخگويي استفاده شد. داده ها با استفاده ازشاخص هاي آمار توصيفي و آزمون هاي ANOVA ،ضريب همبستگي پيرسون در سطح معني داري 5%=‏‎? تحليل شد. ‎‏ يافته ها: ميانگين عدالت سازماني و پاسخگويي اجتماعي به ترتيب 56/11 ± 10/58 و 62/11 ± 90/77 بدست آمد. بين عدالت سازماني با پاسخگويي اجتماعي ارتباط معناداري وجود داشت(5/0 r=، 03/0 p=). بحث و نتيجه گيري: وضعيت عدالت سازماني و پاسخگويي به ترتيب در سطح متوسط و خوب ارزيابي شد. لذا جهت بهبود شرايط عدالت ادارك شده، اتخاذ سياست‌هايي نظير اصلاح روش‌ها و مكانيسم‌هاي پرداخت، تجديد نظر در فرآيندهاي تصميم گيري و نيز بهبود ارتباطات سرپرستان با كاركنان كه منجر به ارتقا هرچه بيشتر سطح پاسخگويي نيز خواهند شد، پيشنهاد مي گردد. واژگان كليدي: سازمان، عدالت، پاسخگويي اجتماعي، بيمارستان

Abstract Background: Organizational justice is especially important because of its significant effects on employeesʹ attitudes and behaviors in health care organizations. Responsiveness of the healthcare system is also an important issue and it is something that is very important for policy-makers and health managers. This paper aimed to study the relationship between organizational justice and its components and social responsiveness in the hospitals of Tehran University of Medical Sciences in 2016. Methods: This cross-sectional descriptive study was conducted in 5 teaching hospitals at Tehran University of Medical Sciences. In this study, 245 hospital staff were selected in order to review their responsiveness toward 228 inpatients to measure organizational justice. The data-collection instruments were Bioger and World Health Organization questionnaires for organizational justice and responsiveness measurement, respectively. The data were analyzed using descriptive statistics and tests, ANOVA, and Pearson correlation. The level of significance was determined at 0.05 using SPSS software and the statistical test employed was Pearson correlation. Results: The mean of organizational justice and social responsiveness were 58.10 ± 11.56 and 77.9 ± 11.62, respectively. There was a significant correlation between organizational justice and social responsiveness (r = 0.5, p = 0.03). Conclusion: According to the results, the status of organizational justice and responsiveness were assessed at a moderate and good level, respectively. Therefore, in order to improve perceived justice, adopting policies such as modifying payment mechanisms, reviewing decision-making processes, and improving the communication between supervisors and employees that will increase the level of responsiveness are recommended. Key Words: Organizations, Justice, Social Responsibility, Hospitals