كاربرد چارچوب نقطۀ چالش در بهبود توانايي حركتي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

Application of challenge point framework to improve the mobility in patients with Multiple Sclerosis

اگرچه تمرین به‌عنوان یكی از مهم‌ترین عوامل اثرگذار بر یادگیری در چارچوب نقطۀ چالش مطرح می‌باشد؛ اما عوامل دیگری نظیر موقعیت تمرینی، دشواری تكلیف و سطح مهارت آزمودنی می‌تواند بر یادگیری اثرگذار باشد؛ ازاین‌رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی چارچوب نقطۀ چالش در بهبود توانایی حركتی بیماران مبتلا به مولتیپل اسكلروزیس (ام.‌‌‌اس) بود. در این پژوهش نیمه‌تجربی‏، 22 فرد مبتلا به مولتیپل اسكلروزیس (‌با میانگین سنی 5/4±‌32 سال) از میان بیماران انجمن مبتلایان به ام.‌‌اس شهر اهواز به‌صورت تصادفیانتخاب شدند و به دو گروه تجربی و كنترل تقسیم گردیدند. جهت انجام پژوهش، ابتدا، پیش‌آزمون 10 متر راه‌رفتن ‌‌به‌عمل آمد. سپس، آزمودنی‌هایگروهتجربیبه‌مدت12جلسه (هفته‌ایسهجلسۀ45دقیقه‌ای)بهانجامتمرینات پرداختند؛ اماگروهكنترلتحت مداخله قرار نگرفت‌. شایان‌ذكر است كهداده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس مركب وتحلیلواریانسبا اندازه‌گیری تكراری با سطح معنا‌داری (05/0) تحلیل گردیدند. یافته‌ها نشان می‌دهند كه توانایی حركتی گروه تجربی در اثر مداخلۀ مبتنی بر چارچوب نقطۀ چالش بهبود یافته است و آن‌ها نسبت به گروه كنترل از توانایی حركتی بالاتری برخوردار بوده‌اند (0.001≥P)؛ بنابراین،می‌توان گفت كه انجام چهار هفته تمرینات واكنش گام‌برداری با استفاده از چارچوب نقطۀ چالش باعث بهبود معنادار سرعت راه‌رفتن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسكلروزیس می‌شود.

In the challenge point framework, although practice has been known as one of the most important factors affecting learning, but other factors such as practice conditions, task difficulty and skill level of participants, could effect on the incidence of learning. The purpose of present study was to examine the effectiveness of challenge point framework to improve the mobility in patients with Multiple Sclerosis(MS).In this semi experimental study, 22 patients with multiple sclerosis (M= 32 ± 4.5 years) among MS Society of Ahvaz were selected randomly and were divided into two experimental and control groups. Outset, 10-Meters Walking Test was performed as per-test. Then, experimental group’s subjects did the intervention for 12 sessions (three sessions of a week for 45 minutes) and control groups were not exercised. Data was analyses by multiple variance analysis and repeated measures variance and in p≤0.05 significant levels. Results revealed that the experimental group mobility was improved as a result of intervention based on thechallenge point framework and mobility was higher in comparison to control group (p≤0.001).Significantly improved in as a result of four week protocol (p≥0.05). Therefore the results indicate that four weeks of training stepping reaction using challenge point framework had significant improvement on walking speed in patients with multiple sclerosis. Key words: challenge point framework, mobility, speed walking, multiple sclerosis