تبيين پويايي هاي حساب جاري در اقتصاد ايران و تعيين پيشرانه هاي آن

Explaining Dynamics of Current Account in Iran's Economy and Determining its Propulsives in a New Keynesian DSGE Model

تحقق اهداف سند چشم انداز و برنامه ششم توسعه اقتصادي در حوزه تجارت خارجي، مستلزم تعيين عوامل اثرگذار بر حساب جاري و تراز تجاري كشور است. ميزان پس انداز و سرمايه گذاري ملي در سطوح بخشي با استفاده از حساب جريان وجوه نشان مي دهد طي دوره 1392-1351، دولت با ايجاد ميانگين كسري و خانوارها و موسسات در خدمت خانوار با ايجاد ميانگين مازاد، در تحقق مازاد 2/7 درصدي حساب جاري به توليد ناخالص داخلي مشاركت داشته اند. در اين مقاله به منظور تعيين پيشرانه هاي حساب جاري پس از تفكيك تكانه ها به شوك هاي خارجي غيرقابل كنترل و شوك هاي داخلي قابل كنترل و برنامه ريزي توسط سياست گذاران اقتصادي، از چارچوب تحليلي DSGE منطبق با شرايط خاص اقتصاد ايران بهره گرفته شده است. پارامترهاي اين مدل با داده هاي فصلي 1393-1369 و به روش بيزين برآورد شده است. نتايج نشان مي دهد شوك هاي دسته اول بيش از 50 درصد تغييرات در حساب جاري را در تمامي افق هاي زماني توضيح مي دهند. از ميان شوك هاي خارجي، شوك قيمت نفت و تورم جهاني به ترتيب بيشترين ميزان از تحولات حساب جاري را توضيح مي دهد. در مقابل از ميان شوك هاي داخلي، شوك مالي بيشترين اثر را بر حساب جاري دارد كه با ارزيابي اوليه از حساب جريان وجوه مبني بر مشاركت بالاي دولت در تراز تجاري سازگاري دارد. در افق زماني پنج ساله شوك هاي خارجي در كمترين مقدار خود نيز از بيشترين ميزان اثرگذاري شوك هاي داخلي در افق مشابه بالاتر است.

In Keynesian viewpoint، the relation between current account with national saving and investment and also financial deficit of government is calculatable from fundamental relation with GDP in an open economy. Meaning that the difference between National savings and investments is equal to the country's trade surplus. With the separation of the amounts of national investments and savings in sectoral levels، using account of current funds، evaluating the scale of participating of any of the important economic sections in causing surplus/deficit in commercial balance will be possible. Using Iran's flow of funds accounts، we found that during 1972-2013، Iran's average annual current account to GDP Ratio is %+2.7(surplus) which is the summation of %-1.4(deficit) in government net borrowing to GDP، +%3.7 and %+0.4 (surplus) in household and financial sectors net lending، respectively. We also determine the main determinants of Iranian current account using DSGE model in which all shocks are separated in two categories: domestic shocks (including monetary، fiscal and productivity shocks) and foreign shocks (including oil price shock، foreign demand and inflation shocks). After the Model parameters are estimated by Bayesian estimation using 1990-2014 Iran quarterly data. The results show that the foreign shocks explain more than 50 percent of current account variance in all temporal horizons. Oil price and global inflation shocks are two main deriver of current account in this category of shocks. Fiscal shocks is also the main determinant of current account movements in domestic shocks category which is in line with our finding in flow of funds account analysis. Altogether، the foreign shocks effect on current account is more persistent than domestic shocks.