بررسي تاثير عوامل شناختي _ اجتماعي بر رفتار اشتراك دانش در جامعه دانشگاهي

زمينه و هدف: رفتار اشتراك دانش از عوامل زيادي تاثير مي پذيرد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير عوامل شناختي _ اجتماعي بر رفتار اشتراك دانش اعضاي هيئت علمي دانشگاه فردوسي مشهد انجام شد. روش: اين پژوهش از نوع كاربردي است كه به روش پيمايشي انجام شده است. جامعه آماري پژوهش، اعضاي هيئت علمي دانشگاه فردوسي مشهد بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده، تعداد250 نفر به عنوان اعضاي نمونه انتخاب شدند. براي سنجش هر يك از متغيرهاي پژوهش چندين پرسشنامه معتبر مبناي كار قرار گرفت كه شرح آنها در متن آمده است. روايي صوري _ محتوايي و سازه اي پرسشنامه هاي طراحيشده بررسي و تاييد شد. پايايي پرسشنامه ها نيز پس از انجام پيش آزمون با استفاده از روش آلفاي كرونباخ محاسبه شد كه نتايج نشان داد همه پرسشنامه ها از پايايي بالا و قابل قبولي برخوردارند. براي بررسي روابط بين متغيرها و برازش مدل پژوهش نيز از روش مدل معادلات ساختاري با كمك نرم افزار ليزرل استفاده شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه ميانگين عوامل شناختي _ اجتماعي و همچنين رفتار اشتراك دانش و ابعاد آن در ميان جامعه پژوهش كمتر از حد مطلوب است. در ميان عوامل شناختي _ اجتماعي، «ديدگاه مشترك» بيشترين و «اعتماد» كمترين ميانگين را دارند. در ميان ابعاد رفتار اشتراك دانش نيز «تمايل به استفاده از دانش» بيشترين و «تمايل به اشتراك دانش» كمترين ميانگين را دارد. بررسي ميزان برازش مدل پژوهش حاكي از برازش خيلي خوب مدل است. بر اساس مدل برازششده، متغير «اعتماد» 0/89، متغير «ديدگاه مشترك» 0/57 و متغير «قوت رابطه» 0/73 بر رفتار اشتراك دانش اعضاي هيئت علمي تاثيرگذار هستند. نتيجه گيري: رفتار اشتراك دانش يك فعاليت و رفتار اجتماعي است كه بيش از هر چيز تحت تاثير عوامل شناختي _ اجتماعي قرار دارد. از اينرو، براي بررسي رفتار اشتراك دانش و بهبود وضعيت آن در سازمانها بايد به اين عوامل توجه ويژه نمود. اعتماد، قوت رابطه و ديدگاه مشترك از مهم ترين اين عوامل هستند.