بررسي علل تخلفات رانندگي در شهرستان اراك و پيشنهاد راهكارهاي مناسب براي آن

امروزه حق يا ناحق، خوب يا بد، «ماشين» در مفهوم عام و خاص آن بر زندگي بشر، سايه افكنده و در كليه شئون حيات انساني، رخنه كرده است. تخلفات رانندگي، يكي از صور مسائل اجتماعي و يكي از مهم ترين دغدغه هاي جوامع امروزي در بحث كنترل ترافيكي درون شهري و برون شهري محسوب مي شود كه موجب بروز آسيب هاي زيادي به نهاد خانواده و جامعه مي شود. هدف از اين پژوهش، بررسي علل تخلفات رانندگي، بهبود وضعيت عبور و مرور، تسهيل، تسريع در رفت و آمد وسايل نقليه، كاهش تخلفات رانندگي و پيشنهاد راهكارهاي مناسب براي رفع مشكلات ترافيكي شهر اراك مي باشد. پژوهش از لحاظ ماهيت و هدف از نوع پژوهش كاربردي است و از روش كنوني و فناوري توصيفي – تحليلي و روش پيمايشي براي گردآوري اطلاعات و با تهيه پرسشنامه و مطالعه ميداني و مشاهدة مشاركت آميز و فنون تكميلي مثل فنون اسناد و كتابخانه اي نيز بهره گرفته شد. جامعه آماري، رانندگان شهرستان اراك است كه به منظور همگن سازي درصد فراواني ها، نمونه گيري به طريق تصادفي و جامعه نمونه با استفاده از جدول تاكمن محاسبه و از طريق فرمول كوكران حدود 100 نفر انتخاب شده است. در اين پژوهش از نظريه دوركيم، مرتن، ساترلند و والتر رلكس براي تبيين گرايش به تخلف از قوانين راهنمايي و رانندگي و براي اطمينان از روايي ابزار گردآوري دادها، از نظرات اساتيد و متخصصان راهور و همچنين تعدادي از تكميل كنندگان پرسشنامه (رانندگان) بهره گرفته شد. پرسشنامه بر حسب مقياس نگرش سنج ليكرت به 5 سطح (خيلي زياد، زياد، متوسط، كم و خيلي كم) تقسيم گرديده و از آزمون كاي اسكور X به ترتيب به عنوان ابزار و آزمون فرضيه استفاده شده است. نتايج مطالعه نشان داد كه بين همه فرضيات مطرح شده از قبيل سن (29/75 درصد سنين 35 25 سال)، جنس (92 درصد مردان)، سطح سواد و تحصيلات ( 93 / 26 درصد تا مقطع متوسطه)، ناآگاهي مردم و رانندگان (62 درصد) و عدم مشاركت اجتماعي مردم (87 درصد) به عنوان متغيرهاي مستقل و تخلفات رانندگي به عنوان متغير وابسته، رابطه مستقيم وجود دارد.