تغييرات الكتروميوگرافي عضلات تنة دانش آموزانِ پسرِ دوازده سال، متعاقب حمل كيف با وزن هاي مختلف

استفاده از تجهيزات غيراستاندارد موجب تغيير شكل عضلات و آسيب هاي جبران ناپذير در دانش آموزان خواهد شد. عوارضي نظير اسكوليوز، افتادگي شانه و لوردوز از عوارض ثانويه حمل كيف هاي سنگين در مدارس است. ارائه دستورالعمل هاي لازم براي قرار گرفتن پوسچرهاي مناسب و استفاده از وسايل و تجهيزاتي كه سبب فراهم شدن اين امر ميگردند مهم تلقي ميشود و مانع از عوارض جسماني بعدي در دانش آموزان خواهد شد. هدف از اين پژوهش، مطالعه تغييرات الكتروميوگرافي (سطح فعاليت الكتريكي) عضلات راست شكمي، بخش فوقاني سينه اي بزرگ، بخش فوقاني ذوزنقه و اركترو اسپاين دانش آموزان پسر دوازده سال در حمل كيف با وزنهاي 10 ،15 و 20 درصد وزن فرد بود. جامعه آماري، دانش آموزان پسر دوازده ساله مقطع راهنمايي شهرستان اهواز و 12 نفر كه دست برتر آنها راست بود و از سلامت جسماني برخوردار بودند به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده، دستگاه الكتروميوگرافي و سيستم تله متريك بود. نتايج تحليل فرضيه ها با استفاده از روش آزمون t مستقل نشان داد كه در حمل كيف با وزنهاي مختلف، با افزايش وزن كيف بيشترين سطح فعاليت را به ترتيب بخش فوقاني عضلة ذوزنقه، عضلة اركترو اسپاين، بخش فوقاني عضلة سينهاي بزرگ و عضلة راست شكمي دارا هستند. اين يافتهها پيشنهاد ميكند كه فشارهاي فيزيولوژيكي وابسته به حمل كيف مدرسه بر روي عضلات تنه ميتواند با كاهش بار كيف به 10 تا 15 درصد وزن بدن دانش آموز، به حداقل برسد.