تاثير گروه درماني شناختي- رفتاري بر نشخوار ذهني و اضطراب بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

The effect of group Cognitive-Behavioral Therapy on the Obsessive Rumination and Anxiety in patients with Multiple Sclerosis

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي گروه درماني شناختي- رفتاري بر نشخوار ذهني و اضطراب بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمايش، 15 نفر گروه كنترل) از بيماران مبتلا به ام اس بود كه به صورت نمونه ­گيري در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. طرح پژوهش از نوع پيش­آزمون- پس­آزمون با گروه كنترل بود و به ابزارهاي پژوهش كه عبارت بودند از پرسشنامه نشخوار ذهني نولن، هوكسما و مارو (1991) و پرسشنامه اضطراب بك (BAI) پاسخ دادند. براي تحليل داده­ ها از روش تحليل كواريانس چند متغيره (مانكوا) استفاده شد. نتايج حاصل از تحليل داده ­ها نشان داد، گروه درماني شناختي- رفتاري باعث كاهش معنادار نشخوار ذهني و اضطراب بيماران مبتلا به ام اس گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل شد. يافته­ ها بعد از يك ماه نيز پايدار بودند.

Aim of the study was to investigate the effectiveness of cognitive-behavioral group Therapy on the obsessive rumination and anxietyin patients with Multiple sclerosis (MS). The sample consisted of 30 (15 group control and 15 group experimental) of political sclerosis patients who were recruited for sampling and available to him. Research projects pretest- posttest control group and the management tools that include obsessive rumination questionnaire Nolen, Hocsma and Morrow (1991) and beck Anxiety inventory (BAI) responded. The date from the analysis of covariance (MANCOVA)was used. The results of data analysis showed that cognitive-behavioral group Therapy significantly reduced obsessive rumination and anxiety in patients with Multiple Sclerosis (MS) experimental group compared with the control group were stable and made of after than a month