تاثير درمان‌شناختي _ رفتاري در كاهش باورهاي غيرمنطقي و دلزدگي زناشويي زنان مراجعه كننده به مراكز مشاوره نيروي انتظامي تهران بزرگ

عوامل متعددي روابط زناشويي بين زوجين را در گذر زمان تهديد مي‌كند و سبب فرسايش عشق و صميميت در بين همسران مي‌شود كه از آن جمله مي‌توان به باورهاي غير منطقي و دلزدگي زناشويي اشاره كرد. لذا هدف از اجراي اين پژوهش، بررسي اثر‌بخشي درمان گروهي شناختي-رفتاري (CBT) بر كاهش باورهاي غير منطقي و دلزدگي زناشويي زنان بوده است. از اين رو 28 نفر از زناني كه نمره باورهاي غير منطقي و دلزدگي زناشويي آنان بالاتر از حد استاندارد بود انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. درمان شناختي - رفتاري طي 10 جلسه هفتگي با تاكيد بر آموزش مهارت‌هاي زناشويي براي گروه آزمايش به كار گرفته شد. ابزار پيش آزمون و پس آزمون براي هر دو گروه (آزمايش و كنترل) شامل پرسشنامه باورهاي غير منطقي ايدلسون و اپشتاين و دلزدگي زناشويي پاينز بود. نتايج نشان داد كه درمان شناختي-رفتاري ميانگين نمرات باورهاي غير منطقي و ابعاد آن (مخرب بودن مخالفت، ذهن‌خواني، عدم تغير همسر، كمال‌گرايي جنسيتي)؛ و دلزدگي زناشويي و ابعاد آن (دلزدگي جسماني، دلزدگي عاطفي، دلزدگي رواني) را در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل به طور معناداري كاهش داده است. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه از درمان گروهي شناختي-رفتاري (CBT) مي‌توان براي كاهش باورهاي غير منطقي و دلزدگي زناشويي زوجين و در نهايت پويايي روابط خانوادگي استفاده كرد