بررسي تأثير بازي هاي ايفاي نقش شغلي بر مسئوليت پذيري، انطباق پذيري مسير شغلي و افكار ناكار آمد حرفه اي دانش آموزان

هدف: اين پژوهش به دنبال بررسي تأثير بازي هاي ايفاي نقش شغلي بر مسئوليت پذيري، انطباق پذيري مسير شغلي و افكار ناكارآمد حرفه اي دانش آموزان شهر اصفهان بود. روش: جامعه آماري اين پژوهش، شامل كليه دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه ناحيه 3 شهر اصفهان در سال تحصيلي 93-92 بودند. طرح تحقيق شبه تجربي از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. گروه نمونه شامل 88 نفر بودند كه به شكل داوطلبانه در پژوهش شركت كردند. از آن ميان 44 نفر در گروه آزمايش و 44 نفر در گروه گواه به صورت تصادفي گمارده شدند. گروه آزمايش در 8 جلسه 75 دقيقه اي بازي ايفاي نقش شغلي شركت كردند و هر كدام يك نقش شغلي را ايفا نمودند. داده ها با استفاده از زير مقياس مسئوليت پذيري از پرسشنامهي 5 عاملي شخصيت نئو، پرسشنامهي انطباق پذيري مسير شغلي و پرسشنامه ي افكار ناكارآمد حرفهاي جمع آوري شد. جهت تحليل داده ها از روش تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه بين ميانگين نمرات گروه آزمايش و گروه كنترل در متغيرهاي مسئوليت پذيري، انطباق پذيري مسير شغلي و باورهاي ناكارآمد حرفه اي تفاوت معناداري وجود دارد (0/05>p). نتيجه گيري: بازي هاي ايفاي نقش شغلي مي توانند مسئوليت پذيري و انطباق پذيري شغلي را افزايش و افكارناكارآمد شغلي را كاهش دهند.