اثربخشي روش درماني حساسيت زدايي با حركات چشم و پردازش مجدد در درمان اختلال استرس پس از سانحه ناشي از تجاوز جنسي

اختلال استرس پس از سانحه با مجموعه اي از علايم نوعي (سندرم كه در پي مواجهه با حوادث آسيب زاي زندگي پيدا مي شود، مشخص مي گردد. مداخلات روان درمانگرانه اي كه در مورد PTSD وجود دارد عبارت است از رفتاردرماني شناخت درماني و هيپنوتيزم. يكي از فنون روان درماني نسبتا نوظهور حساسيت زدايي با حركات چشم و پردازش مجدد است كه طي آن، بيمار در حين اين كه تصويري از تجربه آسيب زا را در ذهن خود نگاه داشته است، بر روي حركات جانبي انگشت بالينگر تمركز مي كند. طرفداران اين روش درمان اظهار مي كنند كه روش مذكور به اندازه ساير روشهاي درمان PTSD و شايد بيش از آنها كارايي دارد. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي روش درماني حساسيت زدايي با حركات چشم و پردازش مجدد در كاهش علايم اختلال استرس پس از سانحه ناشي از تجاوز جنسي است. در يك بررسي تك موردي از نوع خط پايه چندگانه، فرايند درمان بر روي سه آزمودني انجام شد. آزمودنيها در مرحله خط پايه و پايان جلسه اول، دوم، سوم و جلسه آخر و نيز دوره پيگيري پس از درمان پرسشنامه اختلال استرس پس از سانحه ميسيسيپي و پرسشنامه SCL - 90 - R را تكميل نمودند. نمره آزمودني در كليه مقياس ها در مرحله درمان نسبت به مرحله خط پايه كاهش نشان داده اند. نتيجه اي كه مي توان از اين پژوهش استنباط كرد اين است كه رويكرد درماني مبتني بر حساسيت زدايي با حركات چشم و پردازش مجدد در كاهش شدت علايم اختلال استرس پس از سانحه ناشي از تجاوز جنسي مؤثر بوده است.