عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي بر افسردگي و بهزيستي روانشناختي نوجوانان دختر
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Coping Skills Training on Depression and Psychological Well-Being among Girl Adolescents
پديد آورندگان :
مقني باشي بهاباد، الهه دانشگاه آزاد اسلامي نيشابور - دانشكده علوم انساني - گروه روان‌شناسي , اصغري پور، نگار دانشگاه علوم پزشكي مشهد - مركز تحقيقات روان‌پزشكي و علوم رفتاري
كليدواژه :
افسردگي , بهزيستي روانشناختي , مهارت‌هاي مقابله‌اي , نوجوانان
چكيده فارسي :
با توجه به اهميت روان‌شناسي مثبت‌نگر و مهارت‌هاي كارآمد مقابله‌اي بر سلامت روان افراد به‌خصوص نوجوانان، هدف اين مطالعه تعيين اثربخشي آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي بر افسردگي و بهزيستي- روانشناختي دانش‌آموزان نوجوان دختر بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش نيمه‌تجربي با استفاده از پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل در كليه دانش‌آموزان دختر پايه اول دبيرستان در سال تحصيلي 94-1393 شهرستان (320 نفر) انجام شد و 65 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. پرسش‌نامه افسردگي بك و مقياس بهزيستي- روانشناختي ريف (فرم بلند) براي جمع‌آوري داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت. گروه آزمون تحت برنامه آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي قرار گرفتند. داده‌هاي به‌دست‌آمده با آماره‌هاي توصيفي و آزمون T مستقل در نرم‌افزار SPSS 18 تحليل شدند. يافته‌ها: متغير "پذيرش خود" در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون در دو گروه كنترل و آموزش داراي بالاترين مقدار بود (جدول 1). مقايسه ميانگين نمرات بهزيستي- روانشناختي قبل از مداخله بين گروه كنترل (41/31±02/63) و آزمون (23/33±02/63) اختلاف معني‌داري نداشت (078/0=p) ولي اين اختلاف بعد از مداخله بين دو گروه كنترل (14/25±76/64) و آزمون (59/25±54/59) معني‌دار بود (001/0=p). آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي موجب اختلاف معني‌دار بين نمرات پس‌آزمون دو گروه كنترل و آزمون در ارتباط مثبت با ديگران (07/2=t؛ 041/0=p)، خودمختاري (51/2=t؛ 013/0=p)، رشد شخصي (61/2=t؛ 01/0=p)، پذيرش خود (05/2=t؛ 042/0=p)) و نمره كل افسردگي (31/24=t؛ 001/0=p) شد. نتيجه‌گيري: آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي مي‌تواند تاثير مثبتي بر نمره افسردگي و نمرات بهزيستي- روانشناختي در دانش‌آموزان دختر نوجوان داشته باشد.
چكيده لاتين :
Aims: Noticing the importance of positive psychology and efficient coping skills in the mental health of a person, and especially the adolescence, the aim of this study was to determine the effectiveness of teaching the coping styles on depression and psychological well-being of girl adolescent students. Materials & Methods: In the pretest-posttest semi-experimental study with control group, the first-class girl students of the high school (n=320) were studied in the educational year 2014-15. 65 students were selected via simple random sampling method. Data was collected using Beck depression questionnaire and Ryff psychological well-being scale (the long form). The coping skills training program was conducted in experimental group. Data was analyzed by SPSS 18 software using the descriptive statistics and independent T test. Findings: At the pretest and posttest stages, “self-acceptance” was in the highest level in both control and experiment groups. There was no significant difference in the mean psychological well-being score before the intervention between control (63.02±31.41) and experimental (63.02±33.23) groups (p=0.078). Nevertheless, there was a significant difference in the score between control (64.76±25.14) and experiment (59.54±25.59) groups after the intervention (p=0.001). Teaching the coping styles led to significant differences between the scores of posttest stage in control and experiment groups in a positive relation with others (p=0.041; t=2.07), self-dependence (p=0.013; t=2.51), personal development (p=0.01; t=2.61), self-acceptance (p=0.042; t=2.05), and total score of depression (p=0.001; t=24.31). Conclusion: Teaching the coping skills can positively affect the depression score and the psychological well-being scores in the adolescent girl students.
