تاثير خلع سلاح عشاير لرستان بر اسكان آنها در عصر رضاشاه ( 1302 تا 1312 ش.)

عصر رضاشاه دوره جديدي در منازعات حكومت مركزي با ايلات و عشاير بود. رضاشاه كه در روند اوضاع آشفته كشور روي كار آمده بود، سعي در تمركزگرايي و ايجاد كشوري به سبك ممالك مدرن اروپايي داشت. يكي از اقدامات وي براي تحقق اين هدف اسكان ايلات و عشاير بود. در اين ميان، لرستان از اهميت ويژهاي براي رضاشاه برخوردار بود. براي اسكان دادن ايلات و عشاير لرستان، خلع سلاح آنان شرط لازم اجراي اين امر بود. حضور قواي نظامي رضاشاه در لرستان و خلع سلاح عشاير اين منطقه از سال 1302 ش. آغاز و تا سال 1312 ش. و در دو مرحله بهطول انجاميد. در اين پژوهش به شيوه توصيفي- تحليلي، تاثير خلع سلاح عشاير لرستان در دوره رضاشاه بر اسكان آنها بررسي شده است. يافته پژوهش نشان مي دهد كه فوريترين تاثير طرح خلع سلاح در منطقه لرستان، برهم خوردن ساختار اجتماعي و از جمله تضعيف پايگاه اجتماعي روساي عشاير لُر، بروز شورش هاي متعدد، اعدام و سركوب عشاير منطقه و در ادامه نشانگر اقدامات عمراني دولت براي به انجام رساندن طرح خلع سلاح و اسكان نهايي ايلات و عشاير بوده است.