بررسي مقايسه اي محتواي رزمارينيك اسيد و سالويانوليك اسيدهاي A و B در 4 گونه مريم گلي(.Salvia L) خودروي ايران

Comparative Analysis of Rosmarinic Acid and Salvianolic Acids A and B Contents in Four Wild Growing Salvia Species from Iran

مريم گلي (.Salvia L)، يكي از بزرگ ترين جنس هاي تيره نعناعيان (Lamiaceae) با 58 گونه در ايران است. روغن هاي اسانسي، ترپنوئيدها، مشتقات اسيدهاي فنلي و فلاوونوئيدها متابوليت هاي ثانوي اصلي گونه هاي مريم گلي را تشكيل مي دهند و خواص دارويي اين گياهان به طور عمده مربوط به فعاليت هاي پاد اكسايشي اين تركيبات مي باشد. در اين پژوهش، برخي اسيدهاي فنلي (رزمارينيك اسيد، سالويانوليك اسيدهاي A و B)، در برگ و ريشه 4 گونه مريم گلي خودروي ايران براي اولين بار به روش HPLC جداسازي و سنجش شدند. بر طبق نتايج حاصل، S. verticillata با بيشترين مقدار رزمارينيك اسيد در برگ و ريشه ( به ترتيب 0/88±41/53 و 0/19±5/99 ميلي گرم بر گرم وزن خشك)، به عنوان غني ترين منبع اين اسيد فنلي شناسايي شد. مقدار سالويانوليك اسيد B از 4/95±26/89 ميلي گرم بر گرم وزن خشك در برگ S. officinalis ، تا 74/2±71/75 ميلي گرم برگرم وزن خشك در برگ S. nemorosa، متغير بود. همچنين بيش ترين محتواي سالويانوليك اسيدB (12/3±68/10 ميلي گرم برگرم وزن خشك) در ريشه S. nemorosa برآورد شد. برگ S. officinalis و ريشه S. nemorosa به ترتيب با 77/0±55/4 و 85/1±68/6 ميلي گرم برگرم وزن خشك، بيش ترين محتواي سالويانوليك اسيد A را به خود اختصاص دادند. نتايج نشان داد كه برگ ها نسبت به ريشه¬ها از اسيد هاي فنلي غني تر بودند و در بين آن ها سالويانوليك اسيدB بيشترين مقدار را تشكيل مي دهد؛ رزمارينيك اسيد و سالويانوليك اسيدA در مراتب بعدي قرار داشتند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه S. verticillata و S. nemorosa با توان بالاي توليد و ذخيره سازي اسيدهاي فنلي مي توانند به عنوان گونه هاي شاخص براي مصارف دارويي معرفي شوند.

Salvia L. is a large genus of Lamiaceae with 58 species in Iran. Essential oils, terpenoids, derivatives of phenolic acids and flavonoids are the main secondary metabolites constituents of Salvia species. Pharmaceutical properties of the Salvia plants are mainly due to antioxidant activities of these metabolites. In this project, for the first time some phenolic compounds (rosmarinic acid, salvianolic acids A and B) of the leaves and roots from four Iranian wild species of salvia were isolated and measured by HPLC method. Based on our results, leaves and roots of S. verticillata were the richest sources of rosmarinic acid (41.53±0.88 and 5.99±0.19 mg/g DW, respectively). Salvianolic acid B varied from 26.89±4.95 mg/g DW in the leaves of S. officinalis to 75.71±2.74 mg/g DW in the leaves of S.nemorosa. Also, the highest content (10.68±3.12 mg/g DW) of this phenolic compound was determined in the roots of S. nemorosa. The leaves of S. officinalis and the roots of S. nemorosa with values of 4.55±0.77 and 6.68±1.85 mg/g DW had the highest contents of salvianolic acid A. The results showed that the leaves were rich in phenolic acids and among them, salvianolic acid B was the most abundant constituent and rosmarinic acid and salvianolic acid A were in the next place. In conclusion, our results suggested that some Iranian wild species such as S. verticillata and S. nemorosa with high capacity of production and storage of phenolic acids can be introduced as potent natural sources for medicinal purposes.