اثر تمرين استقامتي و پلاسماي سرد بر بهبود زخم موش‌هاي صحرايي ديابتي

THE EFFECT OF ENDURANCE EXERCISE ON WOUND HEALING OF DIABETIC RATS BY COLD PLASMA

مقدمه: دیابت با طیف گسترده‌ای از عوارض مخرب از جمله زخم پای در حال پیشرفت همراه است. زخم پای دیابتی عامل ناتوانی در بیماران دیابتی به حساب می‌آید و علی‌رغم پیشرفت‌هایی كه در زمینه‌ی تشخیص و درمان دیابت انجام گرفته، تاكنون معضل پای دیابتی رفع نشده است. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرین استقامتی و پلاسمای سرد بر بهبود زخم موش‌های صحرایی دیابتی بود. روش‌ها: بدین منظور 25 سر موش ویستار نر به 5 گروه شامل: كنترل، كنترل دیابتی، تمرین+دیابت، پلاسما+دیابت و پلاسما+تمرین+دیابت تقسیم شدند. القای دیابت با یك‌بار تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین به میزان 40 میلی‌گرم بر هر كیلوگرم وزن بدن انجام شد. ایجاد زخم با پانچ 4 میلی‌متری انجام شد. بعد از برنامه‌ی آشنایی، گروه‌های تمرینی پروتكل تمرینی شامل 60 دقیقه دویدن بر روی تردمیل با سرعت 25 متر بر دقیقه، 5 روز در هفته به‌مدت 4 هفته را انجام دادند. تابش پلاسما نیز بر روی زخم در طی 8 نوبت انجام گرفت. عكس ‌برداری از محل زخم با دوربینDino-Lite  انجام‌شد و تغییرات مساحت زخم‌ها با استفاده از نرم‌افزار Auto CAD بررسی شد. سطح معنی‌داری آماری 05/0≥P در نظر گرفته شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد كه اثر یك دوره تابش پلاسمای سرد (069/0=P) و تمرین استقامتی (061/0=P) به‌صورت جداگانه بر بهبود زخم موش‌های دیابتی معنی‌دار نشد. ولی یك دوره تمرینات استقامتی و پلاسمای سرد تواماً بر بهبود زخم موش‌های دیابتی اثر معنی‌داری دارد (001/0=P). نتیجه‌گیری: این برای اولین بار است كه از تمرین استقامتی و پلاسمای سرد تواما برای بهبود زخم دیابت استفاده می‌شود و این دو با هم به‌طور قابل توجهی موجب تسریع روند بهبود زخم در موش‌های دیابتی گردید.

Background: Diabetic foot wound considered as cause of disability in diabeticʹs patients. And despite the progress made in the diagnosis and treatment of diabetes, since diabetic foot problem has not been resolved. The aim of this study was to investigate the effect of endurance training and cold plasma on wound healing in diabetic rats. Methods: 25 male Wistar rats were divided randomly into 5 groups (n=5). The once injected intraperitoneally with a concentration of 40mg/kg of body weight was taken. 4mm punch biopsy wounds were used to create skin wound. The exercise protocol, consists of 60minutes of running on a treadmill at a speed of 25m/min, 5days a week for 4times in a week. The whole process of plasma irradiation on wound took over 8times at each of the plasma samples for 10 minutes under direct radiation at a distance of 20 mm from the tip, respectively. The wound picture was taken with the camera Dino-Lite. Given the normal distribution of data to test hypotheses of parametric tests one-way ANOVA and repeated measure ANOVA were used to determine differences (P≤ 0.05). Results: The findings showed that the difference between exercise+diabetes group and Ctrl+diabetes group wasn’t significant. In addition, the difference between plasma+diabetes group and Ctrl+diabetes group wasn’t significant. However, the significant difference was between plasma+training+diabetes group and Ctrl+diabetes group. Conclusion: This is the first time that the combination of exercise and cold plasma used for wound healing in diabetes and have significantly accelerated wound healing in diabetic mice.