تحليل اشعار سهراب سپهري ازمنظر هستي شناسي هايدگر

Reading Sohrab Sepehriייs Poetry in Light of Heidegger’s Ontology

هايدگر يكي از فيلسوفان برجسته قرن بيستم است كه درباب هستي شناسي نظريات ارزنده‌اي دارد. فكر مسلط هايدگر «پرسش هستي» است. او معتقد است انسان يگانه‌موجودي است كه هستي براي او مسيله ‌است و نيز فقط اوست كه مي تواند درباب هستي به تحقيق بپردازد. از بين انسان ها نيز شاعران اصيل را سزاوار ترين افراد مي داند. سهراب سپهري يكي از شاعران معاصر است كه دستگاه فكري منسجمي دارد. او به‌ويژه در مجموعه هاي آخرش آگاهانه و با شيوه هاي مختلف براي كشف حقيقت اشيا و هستي داد سخن مي دهد و لحظه اي از آن غافل نيست. هدف ما در اين پژوهش، با روش تحليلي‌ـ توصيفي، تبيين و تحليل نگاه فيلسوفانه سپهري درباب هستي‌ است. او مانند هايدگر براي شناخت و معرفي هستي از نگاه تكراري و ابزاري پرهيز مي كند و پيش‌فرض‌ها را كنار مي‌گذارد. در مجموعه آخرش، اگرچه با وجود تلاش براي فهم حقيقت هستي، درنهايت، به عدم فهم كامل از هستي اعتراف مي‌كند، نااميدي در انديشه او ديده نمي‌شود.

As one of the most famous philosophers of the twentieth century, Heidegger has proposed significant ideas about ontology. The undercurrent of his philosophy is the question of being in the world or Dasein. He believes that human is the only creature for whom being in the world is a question and only human is capable of asking about Dasein. Heidegger thinks that authentic poets with their particular use of language are the rightful peoples that can perceive and reveal the truth of being. Sohrab Sepehri is a contemporary poet who has a systematic frame of mind. In his poems, especially in his late works, consciously, continuously, and varyingly he speaks about the true being of things. In this analytic-descriptive article, the authors study Sohrab Sepehriʹs philosophical perspective towards the ontological state of being. Similar to Heidegger, in order to understand being in the world, he refrains from any stereotypical and utilitarian outlook on it, and ignores the presuppositions. In his final Collection, Sepehriʹs earnest endeavors to understand the reality of existence are evident. Yet, although he eventually confesses that he has not completely understood the meaning of existence, he never despairs.