بررسي و اولويت بندي عوامل استرس‌زاي مؤثر بر عملكرد شغلي كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي اروميه

INVESTIGATING AND RANKING THE STRESSOR FACTORS ON EMPLOYEES’ JOB PERFORMANCE IN URMIA UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCES STAFF

پيش زمينه و هدف: در دهه‌ي اخير موضوع استرس و آثار آن در سازمان‌ها مورد توجه بسيار واقع گرديده است كه گويي استرس مسيله همگاني و همه‌گير و مبتلا به انسانِ امروز و مشخصه‌ي زندگي اوست. هدف اصلي اين پژوهش، شناسايي و اولويت بندي عوامل استرس‌زاي موثر بر عملكرد شغلي كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي اروميه بود. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش به دليل گستردگي عوامل استرس‌زا، از 12 عامل استرس‌زاي فردي، شغلي و سازماني استفاده گرديد. عوامل فردي شامل جنسيت، عدم احساس كنترل، عدم حمايت اجتماعي و تيپ شخصيتي نوع A ؛ عوامل شغلي شامل گرانباري نقش، كمباري نقش، ابهام نقش و ناسازگاري نقش و عوامل سازماني شامل عدم امنيت شغلي، سياست‌هاي حقوق و دستمزد، تكنولوژي و تغيير محل كار مي‌باشند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه عوامل استرس‌زاي شغلي، فردي و سازماني به ترتيب بيشترين تاثير را بر عملكرد شغلي كاركنان داشتند. در مورد عوامل فردي استرس‌زا، بيش از 90 درصد كاركنان از حمايت اجتماعي و احساس كنترل برخوردار بودند، 23 درصد آنان از تيپ شخصيتي نوع A بودند و همچنين به لحاظ جنسيت، عملكرد شغلي زنان بالاتر از مردان بود. در مورد عوامل شغلي استرس زا، 18 درصد كاركنان با ناسازگاري نقش و ابهام نقش ، 26 درصد با گرانباري نقش و 40 درصد با كمباري نقش مواجه بودند. در مورد عوامل سازماني استرس‌زا، 75 درصدِ كاركنان از امنيت شغلي، 94 درصد از دانش كافي در مورد تكنولوژي كاري برخوردار بودند، 59 درصد آنان از حقوق و مزاياي دريافتي راضي بودند و 23 درصد نيز با جابه‌جايي‌هاي كاري مواجه بودند. بحث و نتيجه گيري: اين توصيفات نشان مي‌دهد كه عوامل استرس‌زاي مذكور تاثير مثبتي در عملكرد شغلي كاركنان دارد و آنان تا حدودي از فشارهاي رواني به دورند. در نهايت پيشنهاد مي‌گردد محققان آتي در زمينه‌ي فشار رواني، از عوامل استرس‌زاي ديگري كه در اين پژوهش بررسي نگرديده‌اند، استفاده نمايند.

Background & Aims: Stress and its effect is a significant problem in all organizations therefore employees and even human are living with it in recent decade. The purpose of present study was to investigate and rank stressor factors on employees’ job performance in Urmia University of Medical Sciences. Materials & Methods: To simplify and analyze the proposal, we classified stressor factors into 3 groups personal, occupational and organizational. Personal factors included gender, lack of social support, lack of sense of control and type A personality. Occupational factors involved role overload and under load, role conflict, role ambiguity and organizational factors consist of lack of job security, payroll policies, technology and changing workplace. Results: The results indicated that occupational, personal and organizational stressor factors have had significant effect on job performance respectively. With regard to the personal factors, over the 90% of respondents had sense of control and social support, 23% of them had type A personality and in terms of gender, women job performance was higher than men. Referring to occupational factors, 18% of respondents had role conflict and role ambiguity, 26% of them had role overload and 40% of them have been faced with role underload. Finally, considering to organizational factors, 75% of respondents had job security, 94% of them had compatible sense with job technology, 59% had satisfied with payroll policies and only 23% of respondents had been faced with changing workplace. Conclusion: These results show that the above mentioned stressor factors had positive effect on employees’ job performance and they were free from stress. We suggest that future scholars focus on other stressor factors that have not been investigated in this research.