مقايسه فنيل‌آفرين موضعي با ترانگزاميك اسيد موضعي در مديريت اپيستاكسي

A COMPARATIVE STUDY ON THE EFFECT OF TOPICAL PHENYLEPHRINE WITH TOPICAL TRANEXAMIC ACID IN MANAGEMENT OF EPISTAXIS

پيش‌زمينه و هدف: اپيستاكسي به خونريزي از سوراخ، بخش داخلي و حفره‌ بيني يا نازوفارنكس گفته مي‌شود كه مشكلي شايع در بسياري از افراد به شمار مي‌رود. لذا مطالعه حاضر باهدف مقايسه تاثير فنيل آفرين موضعي با فرم تزريقي ترانگزاميك اسيد با كاربرد موضعي در مديريت خونريزي بيماران با خونريزي قدامي بيني انجام گرديد. مواد و روش كار: مطالعه حاضر از نوع كارآزمايي باليني دوسوكور مي‌باشد كه در آن 120 نفر از بيماران دچار خونريزي قدامي بيني مراجعه‌كننده به اورژانس مركز آموزشي درماني امام خميني اروميه كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند، به‌صورت تصادفي به دو گروه 60 نفره كنترل و مداخله تخصيص شدند. در گروه كنترل، 1 سي‌سي فنيل آفرين و در گروه مداخله، 1 سي‌سي ترانگزاميك اسيد داخل پنبه ريخته شده و داخل حفره بيني گذاشته شد و بعد از 10 دقيقه ازنظر بند آمدن خونريزي ارزيابي گرديد. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد از 60 بيمار گروه كنترل دريافت‌كننده فنيل آفرين، در 17 نفر (28/3 درصد) اپيستاكسي قطع گرديد، اين در حالي است كه از 60 بيمار گروه مداخله دريافت‌كننده ترانگزاميك اسيد، در 40 نفر (66/7 درصد) اپيستاكسي برطرف شد كه نشانگر تفاوت آماري معني‌داري بين دو گروه ازنظر كنترل اپيستاكسي بود (0/001 < p). بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه، فرم تزريقي ترانگزاميك اسيد با كاربرد موضعي مي‌تواند به‌عنوان داروي ايديال جهت قطع خونريزي بيني مورداستفاده قرارگرفته و متعاقباً منجر به كاهش هزينه‌هاي اضافي و مدت‌زمان اقامت در اورژانس گردد.

Background & Aims: Epistaxis is defined as acute hemorrhage from the nostril, nasal cavity, or nasopharynx. It is a frequent Emergency Department (ED) complaint and often causes significant anxiety in patients and clinicians. Accordingly, this study aimed to compare the administration of topical Phenylephrine with topical Tranexamic Acid (TXA) in management of epistaxis. Materials & Methods: This double-blind, randomized clinical trial was conducted on 120 patients with epistaxis referred to Imam-Khomeini University in Urmia, Iran. Patients who met the inclusion criteria, were randomly allocated into two intervention and control groups. Sixty patients in the intervention group received one pledget soaked with TXA for 10 minutes in each nasal cavity. Sixty patients in the control group received Phenylephrine 0.5% with the same way. The cessation of bleeding in ED were evaluated by 10 minutes after the administration of the above-mentioned drugs. Results: Nasal hemorrhage was stopped in 17 out of 60 patients of control group received Phenylephrine (28.3%) while in the intervention group received TXA, 40 out of 60 patients (66.7%) experienced the cessation of their nosebleed that the difference was clinically and statistically significant (P < 0.001). Conclusion: According to study results, topical application of injectable form of TXA (500mg/5mL) can be used as an ideal drug in management of epistaxis in prehospital and hospital settings and subsequently leads to a reduction of extra costs and length of stay in the EDs.