جلوه بندگي مومنان و شيعيان واقعي*

The Manifestation of the Servanthood of True Believers and Shiייites

اين مقاله به بررسي جلوه بندگي مومنان و شيعيان واقعي مي‌پردازد. اميرمومنان عليه السلام درباره نشانه پانزدهم و شانزدهم و هفدهم شيعيان واقعي و پرهيزگاران مي‌فرمايند: «يَسْتَبْطِيُ‏ نَفْسَهُ‏ فِي‌الْعَمَلِ وَ‌هُوَ مِنْ صَالِحِ عَمَلِهِ عَلَي وَجَلٍ، يُصْبِحُ وَ‌شُغْلُهُ الذِّكْرُ وَ‌يُمْسِي وَ‌هَمُّهُ الشُّكْرُ، يَبِيتُ حَذِراً مِنْ سِنَهِ الْغَفْلَهِ وَيُصْبِحُ فَرِحاً لِمَا اَصَابَ مِنَ الْفَضْلِ وَالرَّحْمَه»؛ خويشتن را در اعمالش مقصر و كندكار شمرد و از كارهاي نيك خود نيز واهمه دارد. صبح مي‌كند، درحالي‌كه به ذكر خدا مشغول است؛ و شب مي‌كند، درحالي‌كه به سپاسگزاري از خداوند اهتمام مي‌ورزد. هنگامي كه به خواب مي‌رود از خوابِ غفلت مي‌ترسد و صبح از خواب برمي‌خيزد و از فضل و رحمت خدا كه به او رسيده، خوشحال است.

This paper examines the servanthood of true believers and Shiʹites. With regard to the fifteenth, sixteenth and seventeenth signs of the true Shiʹa and the righteous, Amir al-Muʹminan says: «يَسْتَبْطِيُ‏ نَفْسَهُ‏ فِي‌الْعَمَلِ وَ‌هُوَ مِنْ صَالِحِ عَمَلِهِ عَلَي وَجَلٍ، يُصْبِحُ وَ‌شُغْلُهُ الذِّكْرُ وَ‌يُمْسِي وَ‌هَمُّهُ الشُّكْرُ، يَبِيتُ حَذِراً مِنْ سِنَهِ الْغَفْلَهِ وَيُصْبِحُ فَرِحاً لِمَا اَصَابَ مِنَ الْفَضْلِ وَالرَّحْمَه»؛ "They regard themselves as negligent and remiss in their deeds, and are not even assured about their righteous deeds; they invoke the name of God until morning, and thank God until night. When they go to sleep, they are afraid of a sleep of negligence, and they wake up in the morning while they are happy with the grace and mercy of God.”