تأثير آموزش احياء قلبي ريوي به روش تركيبي بر آگاهي و عملكرد همراهان بيماران مبتلا به بيماري‌هاي قلبي عروقي

The effect of Cardiopulmonary Resuscitation Education Through Compound Method on Knowledge and Performance of Entourages of Patients With Cardiovascular Diseases

مقدمه: از آن جا كه انجام احيا قلبي ريوي در بيماراني كه خارج از بيمارستان دچار ايست قلبي شده‌اند باعث كاهش چشمگير ميزان مرگ و مير آن‌ها مي‌شود و نظر به اين كه ميزان آگاهي و عملكرد افراد عمومي جامعه در خصوص اين پروسه پايين گزارش شده، اين پژوهش با هدف بررسي تاثير آموزش احيا قلبي ريوي بر آگاهي و عملكرد همراهان بيماران مبتلا به بيماري‌هاي قلبي و عروقي انجام شد. روش كار: اين پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون-پس آزمون بر روي همراه 48 بيمار داراي بيماري‌هاي قلبي عروقي مراجعه كننده به بيمارستان امام خميني (ره) اهواز در سال 1393 انجام گرفت. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته بود كه يك بار در 72 ساعت اول ورود به بخش و مجدداً 2 هفته بعد از آموزش تكميل شد. آموزش در 3 جلسه 60 دقيقه‌اي در 3 روز متوالي به روش سخنراني، اجرا بر روي مولاژ و بحث در گروه‌هاي كوچك داده شد. تجزيه و تحليل آماري توسط نرم افزار SPSS16 و با استفاده از آماري توصيفي (توزيع فراواني مطلق و نسبي، ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (آزمون آماري تي زوجي و كاي اسكوير) انجام شد. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار آگاهي قبل و بعد از آموزش به ترتيب 3/04 ± 5/98 و 3/43 ± 11/29 و ميانگين و انحراف معيار عملكرد قبل و بعد از آموزش به ترتيب 1/92 ± 10/81و 4/41 ± 19/41 بود. اختلاف معناداري بين آگاهي و عملكرد واحدهاي مورد پژوهش پس از آموزش نسبت به قبل از آموزش وجود داشت (p < 0/001). نتيجه گيري: از آنجا كه نتايج نشان داد آموزش تركيبي به همراه بيماران مبتلا به بيماري قلبي عروقي در افزايش آگاهي و عملكرد آن‌ها موثر مي‌باشد، استفاده از اين روش آموزشي پيشنهاد مي‌شود.

Introduction: Since basic cardiopulmonary resuscitation (CPR) in patients who are afflicted by out-of-hospital cardiac arrest reduce mortality of these individuals significantly, and due to the low level of awareness and performance of laypersons regarding CPR, this study aimed to assess the effect of CPR education through compound method on knowledge and performance of entourages of patients with cardiovascular diseases. Methods: This quasi-experimental study with pre and posttest design was conducted on 48 entourages of patients admitted to Ahvaz Imam Hospital with cardiovascular diseases during 2014. Data was collected with a researcher-made questionnaire which was completed during the first 72 hours after admission to cardiac care unit and two weeks after education. Subjects were educated during three sessions (each session was 60 minutes) in three days through lecture, manikin and work in small groups. Data were analyzed through descriptive (percentage, number, mean and standard deviation) and analytical (independent t-test and Chi-square) methods with SPSS 16 software. Results: Means and standard deviations of awareness scores before and after the education were 5.98 ± 3.04 and 11.29 ± 3.43, respectively, and means and standard deviations of performance scores were 10.81 ± 1.92 and 19.41 ± 4.41 before and after the education, respectively. There was statistically significant difference between awareness and performance scores before and after the education (P ≤ 0.001). Conclusions: Based on our results that showed compound education could be effective on awareness and performance of entourages of patients with cardiovascular diseases, this educational method is suggested.