عنوان مقاله :
قضيه ابوطالبي در پرتو موافقت نامۀ مقر و قاعده استاپل
عنوان به زبان ديگر :
ABOUTALEBI CASE IN THE LIGHT OF HQ AGREEMENT and ESTOPPLE RULE
پديد آورندگان :
موسوي، فضل اله دانشگاه تهران- گروه حقوق عمومي دانشكدة حقوق و علوم سياسي , موسوي فر، حسين دانشگاه تهران، دانشكدة حقوق و علوم سياسي
كليدواژه :
ابوطالبي , بخش يازدهم و سيزدهم موافقتنامة مقر , حسن نيت , قاعدة استاپل , موافقتنامة مقر
چكيده فارسي :
قضية موسوم به ابوطالبي در راستاي معرفي نمايندة جمهوري اسلامي ايران به منظور مأموريت نمايندگي دائم اين كشور نزد سازمان ملل متحد است كه با عمل نامشروع و خلاف تعهدات كشور ميزبان، يعني ايالات متحدة امريكا، مواجه شد. در همين راستا، علاوه بر نقض صريح بخشهاي يازدهم و سيزدهم موافقتنامة مقر كه تعهدي توأمان نسبت به سازمان ملل متحد و كشورهاي عضو در آن مندرج است، ايالات متحدة امريكا در تناقض آشكار با عملكرد و روية سابق خويش در راستاي حسن نيت به عنوان كشور ميزبان راه را براي استناد ذينفعان به قاعدة مهم استاپل هموار نموده است. در اين مقاله، ابعاد قراردادي و مسئلة حسن نيت و متعاقب آن قابليت استناد قاعدة استاپل دربارة قضية ابوطالبي بررسي خواهد شد.
چكيده لاتين :
Aboutalebi case is related to illegal act of US government that caused preventionfrom entrance of new I.R.Iran representative to United Nation. This act was againstUS obligations through HQ Agreement. So, the benefits states such as memberstates of United Nation has right to arise compliant against US before internationaltribunals. Also, at this ground, the Estopple rule is very important, because USdecisions result denying of precedence conduct about UN representatives. In thisarticle we will try to review and explain mentioned breaches.