بررسي فقهي قرارداد آتي آب‌وهوا بر مبناي فقه اماميه

Jurisprudential Analisis Of weather future

ابزارهاي مشتقه در بازارهاي مالي براي پوشش انواع ريسك‌هاي پيش روي بنگاه‌هاي اقتصادي ايجاد شدند. اين نوع از ابزارها، ابتدا تنها براي پوشش ريسك‌هاي مالي مثل نوسان قيمت دارايي، نرخ بهره، نرخ ارز و... ايجاد شدند اما به دليل كارايي بسيار بالا توانستند در حوزه‌هاي ديگر مثل ريسك اعتباري، آب‌وهوا و بلاياي طبيعي نيز وارد شوند. قرارداد آتي آب‌وهوا به عنوان يكي از ابزارهاي نوظهور در بازار مشتقات، جايگاه بسيار مناسبي را در اين بازار پيدا كرده است. قراردادهاي آتي آب‌وهوا براي پوشش ريسك آب‌وهوا كه براي بنگاه‌هاي اقتصادي نوسان فروش و بازدهي را به دنبال دارد استفاده مي‌شود. در اين پژوهش ابتدا تاريخچه و ادبيات موضوع مربوط به قرارداد آتي آب‌وهوا در ادبيات مالي متعارف شده و سپس با متدلوژي فقاهت به بررسي فقهي مد‌ل‌هاي رايج در مالي متعارف پرداخته شده است. نتايج حاصل از پژوهش نشان مي‌دهد كه مدل اوليه اين ابزار با اصول مالي اسلامي كاملاً منطبق مي‌باشد اما مدل دوم و رايج اين ابزار مالي با اصول صحت، لزوم، ممنوعيت ضرر، ممنوعيت ربا تعارضي ندارد ولي بر اساس اصول ممنوعيت اكل مال به باطل، ممنوعيت غرر و ممنوعيت قمار محل اشكال است. در پايان مقاله دو مدل جايگزين مطابق با اصول اسلامي براي اين ابزار ارائه شده است.

Derivatives were created in the financial markets to cover the variety of risks facing the firms. This type of tool, were created initially only to cover the financial risks such as fluctuations in asset prices, interest rates, exchange rates, etc. but because they have very high performance are also entered in other areas such as credit risk, weather and natural disasters. Weather futures contracts position as a means of emerging market derivatives, has been very good in this market. Weather futures contracts are used for hedging sale and return for firms. In this article, initially introduce history and literature review of weather future contract in conventional finance, and then survey this tools with juridical approach. The paper present that the first model of weather future in accepted by Islamic finance principals but the second model in accepted by sehhat, lozoom, prohibition of zarar, prohibition of riba, prohibition of gharar and prohibition of ghemar is but in not accepted accordance with Eccles by void. The paper presents a model for this tool is also provided in accordance with Islamic principles, which should make the real sector of the economy