بررسي آزمايشگاهي ميزان ريزنشت براكت هاي ارتودنسي باند شده با كامپوزيت بيس متاكريلات و كامپوزيت بيس سايلوران

In vitro Evaluation of Microleakage of Orthodontic Brackets Bonded Using Methacrylate and Silorane Base Composite

مقدمه: ريزنشت كامپوزيت اتصال دهنده براكت ارتودنسي در دوره درمان، يكي از مشكلات درمان هاي ارتودنسي است كه باعث ايجاد مارجينال گپ وريزنشت از فضاي بين دندان و كامپوزيت مي شود. ريزنشت باعث نفوذ باكتري ها و مايعات خوراكي و در نتيجه تشكيل لكه هاي سفيد زير براكت ها مي شود و اين يك مشكل كلينيكي در طول درمان ارتودنسي است. همچنين مطالعات اندكي در اين زمينه انجام شده است. هدف از اين مطالعه مقايسه ريزنشت كامپوزيت بيس سايلوران و كامپوزيت بيس متاكريلات در باند به براكت هاي ارتودنسي بود. روش بررسي:30 عدد دندان پرمولر انسان جمع آوري و به دوگروه تقسيم شدند. درگروه اول، 15براكت ارتودنسي با كامپوزيت بيس سايلوران و در گروه دوم، 15براكت ارتودنسي باكامپوزيت بيس متاكريلات باند شدند. سپس دندان ها در آب نگهداري شدند و به مدت 500 سيكل تحت ترموسيكل بين 5 و 55 درجه قرارگرفتند. سپس دندان ها بالاك ناخن مهر و موم شدند و بعد نمونه ها به مدت 24 ساعت در محلول فوشين 5/ 0 درصد قرار گرفتند و سپس با استفاده از ديسك مخصوص و دستگاه برش در هريك از دندان ها برش زده شد و در نهايت نفوذ رنگ نمونه ها در زير استريوميكرسكوپ مورد ارزيابي قرار گرفت و ميزان ريزنشت بين ادهزيو-براكت و ادهزيو-مينا از صفر تا 3 درجه بندي شد. سپس اطلاعات جمع آوري شده به كمك نرم افزار SPSS و آزمون Fisher exact و Mann-Whitney مورد تجزيه و تحليل قرارگرفتند. نتايج: تفاوت معني داري در ريزنشت در بين گروه ها وجود داشت. ميزان ريزنشت براكت هاي باند شده با كامپوزيت بيس سايلوران به طور معني داري كمتر از ميزان ريزنشت براكت هاي باند شده با كامپوزيت بيس متاكريلات بود(P-value =0.03). همچنين ميزان ريزنشت بين براكت-ادهزيو به طورمعني داري بيشتر از ميزان ريزنشت بين ادهزيو-مينا بود(P-value=0.025). نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضرنشان دادكه كامپوزيت هاي بيس سايلوران ريزنشت كمتري را براي اتصال براكت ها فراهم كرده و مي توان براي باند براكت هاي ارتودنسي استفاده كرد.

Background: One of the orthodontic treatment problems، which causes marginal gaps and microleakage between tooth and composite is microleakage of composite bonding of orthodontic brackets. The microleakage formation permitting the passage of bacteria and oral fluids، which may cause white spot lesions under the brackets surface area.This is a clinical problem during orthodontic treatment. Few studies have been conducted in this area. The aim of this study was comparison of microleakage of composite silorane base and methacrylate base composite in orthodontic brackets. Methods: Thirty human premolar were collected and divided into 2 groups. In group 1، 15 orthodontic brackets were bonded using silorane base composite، in group 2، 15 orthodontic brackets were bonded using methacrylate base composite. Then the teeth were kept in water and thermo cycled(500×، 5-55°C). Specimens were further sealed with nail varnish، stained with 5% basic fuchsin for 24 hours. Then، all teeth sectioned and dye penetration rate were examined by an esteriomicroscope، and scored 0 to 3 for marginal microleakage for the bracket- adhesive and adhesive-enamel interfaces. The data collected analyzed with SPSS16 software، and fisher exact and Mann Whitney tests. Results: Microleakage values were lower in silorane composite than in the methacrylate group، and this difference was found to be statistically significant(P-value =0.03). Also، the rate of microleakage between adhesive-bracket than adhesive-enamel interface was meaningful(P-value=0.025). Conclusions: The results of the current relealed that silorane-bass silorane-base composite provided low microleakage for orthodontic brackets، for this reason، it could be used it for bonding brackets.