بررسي علل ترك با مسئوليت شخصي بيماران بيمارستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي مازندران در سال 93

Causes of Discharge against Medical Advice in Hospitals Affiliated with Mazandaran University of Medical Sciences, 2014

سابقه و هدف: ترخيص با رضايت شخصي و علي رغم توصيه پزشكان، تاثير منفي بر نتايج درمان، استفاده از منابع درماني و درگيري پزشكان و مديران بيمارستان ها در دعاوي قضايي دارد. هدف از اين مطالعه، بررسي علل ترك با مسئوليت شخصي بيماران بستري و اورژانس در بيمارستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي مازندران در شش ماهه اول سال 93 مي باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي مقطعي است كه به بررسي علل ترخيص با ميل شخصي بيماران در شش ماهه اول سال 1393 در مراكز آموزشي درماني و بيمارستان هاي تابعه تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي مازندران پرداخته است. گردآوري داده ها توسط پرسشنامه تهيه شده توسط اداره مدارك پزشكي معاونت درمان و با همكاري دفتر بهبود كيفيت انجام شد كه شامل دو قسمت مي باشد: قسمت اول حاوي اطلاعات دموگرافيك بيمار و قسمت دوم شامل دلايل ترك با مسئوليت شخصي بود. تجميع داده ها، توسط كارشناسان دفتر بهبود كيفيت دانشگاه انجام شد. اطلاعات به دست آمده در نرم افزار SPSS ويرايش 18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه شيوع ترك با مسئوليت شخصي در مراكز آموزشي درماني در بخش اورژانس 3/81 درصد و در بخش هاي بستري 4/38 درصد بود و شيوع آن در بيمارستان هاي تابعه در بخش اورژانس 8/38 درصد و در بخش هاي بستري 1/59 درصد بود. شايع ترين علل آن به ترتيب، بهبودي نسبي، عدم اعتماد به كيفيت خدمات بيمارستاني، دلايل عاطفي و عدم آسايش و راحتي بود. استنتاج: با توجه به نتايج اين مطالعه ضرورت دارد كه از بدو ورود بيماران به بيمارستان، اقدام به برقراري ارتباط موثر و حمايت گرانه با بيمار و جلب اعتماد بيمار نموده تا احتمال ترك با مسئوليت شخصي كاهش يابد.

Background and purpose: Discharge against medical advice (AMA) has negative impacts on treatment outcomes and health care resources. Also, physicians and hospital administrators get involved in litigation. The aim of this study was to investigate the causes of AMA discharges in different wards and emergency departments in teaching and nonteaching hospitals affiliated with Mazandaran University of Medical Sciences. Materials and methods: This cross-sectional study was performed investigating the AMA leaves within 6 months in 2014. Data was obtained from the Department of Medical Records and the Office of Quality Improvement. Data was recorded in a questionnaire consisting of two parts. Part I included demographic information and Part II was about the reasons of discharge against medical advice. Data was aggregated by expert staff in Office of Quality Improvement. SPSS V.18 was applied for data analysis. Results: The prevalence of AMA leaves in emergency department and other wards in teaching hospitals affiliated with Mazandaran University of Medical Sciences was 3.81% and 4.38%, respectively. These figures in nonteaching hospitals were 8.38 % and 1.59%, respectively. The most common causes of discharge against medical advice were partial recovery, lack of trust in service quality, feeling uncomfortable, and emotional reasons. Conclusion: To reduce the rate of AMA leaves and its consequences, health care staff should be supportive towards the patients and communicate effectively in order to build their confidence.