راهبردهاي ترويج تفكر موعود گرايي

موضوع موعود و منجي، در بسياري از اديان و مكاتب ديني به‌ عنوان يكي از عقايد مهم و راهبردي به‌شمار مي‌آيد. حتي اين مقوله‌ در تمدن‌هاي كهن نيز به‌چشم مي‌خورد و شواهد متعددي در آموزه‌ها و تعاليم آن‌ها وجود دارد كه حاكي از احترام و انتظار نسبت به موعود است. به همين دليل اين تفكر و يا انگاره، بـه‌شدت انگيزه و رسالت جهاني‌شدن را دارد. به بيان ديگر موعودگرايي و يا به تعبير اسلامي آن مهدويت، به‌عنوان‌ يك حقيقت مشترك بين‌الادياني در ميان همه اديان بشري، از اديان توحيدي تا غيرتوحيدي، به دليل وجود مفاهيمي مشترك نظير آرامش، نـجات، ظلم‌ستيزي و غلبه حق، از قـابليت ايجاد تعاملي مناسب‌ در‌ ميان‌ تـمام جـوامع بهره‌مند است‌. بدين‌دليل، مقاله حاضر با هدف ارائه راهبردهاي ترويج تفكر‌ موعودگرايي با تاكيد بر اديان الهي و غيرالهي منتخب به رشته تحرير درآمده است و ضمن بهره گيري از روش توصيفي،پس از مروري بر ديدگاه اديان مختلف پيرامون موعود، با بهره‌گيري از ديدگاه 25 نفر از خبرگان اين حوزه شامل آيات عظام، علما و روحانيون، اساتيد دانشگاه و صاحب‌نظران مديريت راهبردي، تعداد 20 راهبرد استخراج گرديد و سپس از ميان آن‌ها 5 راهبرد كلان ترويج تفكر موعودگرايي بدين‌شرح مشخص گرديدند: تلاش براي عمق‌بخشي به معارف موعودگرايي و به‌روز‌ نمودن متون مربوط به آن، گسترش وحدت امت اسلامي، تقريب بين مذاهب و اديان موعودگرا، گسترش عقيده جهاني به ظهور موعود، معرفي جهاني موعود شيعه و اسلام.