ارائه الگوي سنجش خود واپايشي كاركنان ناجا

اين پژوهش در تلاش است عوامل مؤثر در خود واپايشي كاركنان را مورد بررسي قرار دهد و به دنبال تدوين الگويي مناسب براي تبيين و سنجيدن آن است. پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و روش آن، آميخته و داده ها از طريق روش هاي كتابخانه اي و ميداني جمع آوري شده است. نخست به منظور شناسايي عوامل مؤثر بر خود واپايشي كاركنان ناجا، داده ها از طريق مصاحبه نيمه ساختار يافته و به روش هدفمند تا اشباع داده ها جمع آوري، و سپس به روش تحليل تم به پنج دسته «عوامل ارزشي–فردي»، «عوامل سازماني»، «عوامل اجتماعي»، «عوامل خودتنظيمي» و «عوامل عملكرد سازماني» تقسيم شد. سپس با مقايسه داده ها با چارچوب نظري الگوي نظام مند خود واپايشي تدوين شد و روايي آن به وسيله پرسشنامه و از طريق تجزيه و تحليل آمار توصيفي و استنباطي از دو نرم افزار SPSS و Smart PLS مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج آماره تي نشان داد عوامل ارزشي – فردي (2/020)، عوامل سازماني (1/337) عوامل خانوادگي – اجتماعي (3/953) و عوامل عملكرد سازماني (7/583) مي باشد كه ميتوان نتيجه گرفت از بين 5 عامل ياد شده فقط عامل سازماني با خود واپايشي رابطه معنادار ندارد.